راه سلامت بیست و یک

پیامدهای منفی مصرف بیش از اندازه قند

مطالعات نشان داده اند که میزان بیش از اندازه قند می تواند در ترمیم کلاژن، پروتئینی که ظاهر شاداب و انعطاف پذیری پوست را موجب می شود، اختلال ایجاد کند.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "هلث"، خوراکی های شیرین از محبوبیت بالایی در جهان برخوردار هستند و هر فردی به راحتی می تواند برای خوردن آنها وسوسه شود. اما آیا می دانید پس از مصرف قند به واقع چه اتفاقی در بدن رخ می دهد؟

مغز رنج می برد

فروکتوز، قندی طبیعی موجود در میوه است و به همراه گلوکز یکی از اجزا تشکیل دهنده شربت ذرت فروکتوز بالا (HFCS) است و توانایی فعال کردن بخش پاداش مغز را دارد. اما مطالعات صورت گرفته روی حیوانات نشان داده اند که دنبال کردن یک رژیم غذایی سرشار از فروکتوز، به ویژه شربت ذرت، در بلند مدت می تواند شرایط را برای یادگیری و یادآوری دشوار سازد.

به مصرف مواد غذایی بیشتر تمایل دارید

با فعال شدن قسمت پاداش و اشتهای مغز، فروکتوز می تواند در احساس سیری تداخل ایجاد کند. بر همین اساس، خوردن تنها یک کلوچه ممکن است برای فرو نشاندن هوس غذایی شما کافی نباشد.

پوست سریع‌تر پیر می شود

مطالعات نشان داده اند که میزان بیش از اندازه قند می تواند در ترمیم کلاژن، پروتئینی که ظاهر شاداب و انعطاف پذیری پوست را موجب می شود، اختلال ایجاد کند. یک رژیم غذایی سرشار از قند می تواند به کاهش انعطاف پذیری پوست و شکل گیری چین و چروک های زودرس منجر شود. به جای مصرف شیرینی ها می توانید مصرف میوه ها را مد نظر قرار دهید. به گفته کارشناسان، مصرف دو تا چهار وعده منبع قند طبیعی در روز مشکل آفرین نخواهد بود.

قند اضافی در قالب چربی ذخیره می شود

کبد از ظرفیتی مشخص برای سوخت و ساز قند برخوردار است و از آن به برای تولید انرژی استفاده می کند و بر همین اساس، میزان اضافی قند در کبد به چربی تبدیل می شود. این شرایط خطر ابتلا به دیابت نوع 2، چاقی و بیماری قلبی عروقی را افزایش می دهد.

سلول های بدن بهایی سنگین را می پردازند

فروکتوز روند اکسیداسیون معمول در سلول های ما را تسریع می کند. در همین راستا، امکان آسیب دیدن پروتئین ها، بافت ها و اندام ها وجود دارد و خطر ابتلا به بیماری هایی مانند نارسایی کلیه، بیماری کبد، و آب مروارید افزایش می یابد.

در دام قلاب گرفتار می شوید

مصرف قند به ترشح دوپامین، انتقال دهنده عصبی که موجب می شود از چیزی خوشمان بیاید و هر چه بیشتر از آن بخواهیم، منجر می شود. همان گونه که نورون های گیرنده دوپامین بیش از حد تحریک می شوند، تعداد گیرنده ها برای تشکیل پیوند کاهش می یابد و از این رو، نیازمند دوپامین بیشتر برای کسب تجربه ای مشابه خواهید بود.

غذا خوردن به واسطه استرس موجب افزایش استرس می شود

شیرینی ها می توانند سطوح کورتیزول، یکی از هورمون های استرس، را در کوتاه مدت کاهش دهند، اما تداوم مصرف کربوهیدارت های پالایش شده قندی و خطر مقاومت به انسولین استرس بدن را از درون افزایش دهد. ورزش بهترین جایگزین برای مواد غذایی شیرین به منظور کاهش استرس است. ورزش احساس خوبی را در انسان ایجاد می کند و سطوح کورتیزول را کاهش می دهد.

افزایش سریع انرژی و سپس افت آن

کربوهیدارت های پالایش شده مانند آنهایی که در پاستا و نان سفید وجود دارند، افزایش سریع گلوکز در جریان خون را موجب می شوند و از این رو، برای مدتی ممکن است افزایش انرژی خود را احساس کنید. اما با از بین رفتن این اثر کوتاه مدت ممکن است با مشکل بیشتری مواجه شوید. به جای کربوهیدارت های پالایش شده می توانید مصرف میان وعده های سرشار از پروتئین را بین وعده های غذایی اصلی خود مد نظر قرار دهید که از آن جمله می توان به ماست یونانی به همراه توت های تازه یا سبزیجات تازه و هوموس اشاره کرد. این قبیل خوراکی های به تثبیت قند خون و حفظ سطوح انرژی برای مدت زمانی طولانی‌تر کمک می کنند.

-----------------------------------

http://www.asriran.com/fa/news/531387

======================

6 اثر جانبی دریافت بیش از اندازه ویتامین D

مصرف بیش از اندازه ویتامین D می تواند سطوح کلسیم در خون را به میزانی برساند که موجب شکل گیری نشانه هایی ناخوشایند و حتی خطرناک شود.

ویتامین D برای سلامت انسان از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. به عنوان یک هورمون، این ویتامین چندین نقش در حفظ سلامت سلول ها و عملکرد درست آنها ایفا می کند. متاسفانه بسیاری از مردم جهان به میزان کافی ویتامین D دریافت نمی کنند و از این رو، استفاده از مکمل های این ویتامین شایع است.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "کر2"، اگرچه کمبود ویتامین D موضوعی شایع است، اما گاهی اوقات تولید این ویتامین می تواند به سطوحی سمی برای بدن انسان افزایش یابد.

کمبود و سمیت

ویتامین D در جذب کلسیم، عملکرد سیستم ایمنی، و محافظت از استخوان، عضله و سلامت قلب نقش دارد. ویتامین D به طور طبیعی در برخی مواد غذایی وجود دارد و قرار گرفتن پوست در معرض نور خورشید نیز می تواند به ساخت آن در بدن منجر شود.

جدا از ماهی های چرب، منابع غذایی سرشار از ویتامین D چندان گسترده نیستند. افزون بر این، مردم به میزان کافی در معرض نور خورشید قرار نمی گیرند تا ویتامین D کافی در بدن شکل بگیرد. بر همین اساس، کمبود ویتامین D بسیار شایع است. برآورد شده است حدود یک ملیارد نفر در سراسر جهان به میزان کافی از این ویتامین دریافت نمی کنند.

مکمل های ویتامین D در دسترس هستند و هر دو ویتامین D2 و D3 می توانند به شکل مکمل مصرف شوند. ویتامین D3 در واکنش به مواجهه با نور خورشید تولید شده است و در محصولات حیوانی یافت می شود، در شرایطی که ویتامین D2 در محصولات گیاهی یافت می شود.

مصرف دوز بالایی از ویتامین D3 در بلند مدت ممکن است به تجمع بیش از اندازه این ماده مغذی در بدن منجر شود. مسمومیت ویتامین D هنگامی رخ می دهد که سطوح این ویتامین در خون به بیش از 150 ng/ml می رسد. از آنجایی که ویتامین در چربی بدن ذخیره می شود و به آرامی وارد جریان خون می شود، آثار سمیت ممکن است برای چند ماه پس از توقف مصرف مکمل ها نیز ادامه یابد.

مسمومیت ویتامین D نادر است و تقریبا برای افرادی رخ می دهد که در طولانی مدت دوز بسیار بالا از مکمل ها را بدون زیر نظر داشتن سطوح این ویتامین در خون مصرف می کنند. همچنین، امکان مصرف بیش از اندازه ویتامین D به صورت تصادفی در نتیجه مصرف مکمل هایی که حاوی مقدار بسیار بیشتر از این ماده مغذی نسبت به آنچه روی برچسب محصول ذکر شده است، رخ دهد.

در مقابل، امکان دریافت بیش از اندازه ویتامین D از طریق رژیم غذایی و قرار گرفتن در معرض خورشید به تنهایی وجود ندارد.

در ادامه با برخی از عوارض جانبی میزان بیش از اندازه ویتامین D بیشتر آشنا می شویم.

سطوح افزایش یافته در خون

دستیابی به سطوح کافی ویتامین D در خون می تواند به تقویت سیستم ایمنی و حفاظت در برابر بیماری هایی مانند پوکی استخوان و سرطان کمک کند. با این وجود، یک توافق جهانی درباره محدوده مطلوب برای این سطوح وجود ندارد.

اگرچه سطح 30ng/ml از ویتامین D به طور معمول کافی در نظر گرفته می شود، شورای ویتامین D حفظ سطوح 40-80 ng/ml را توصیه می کند و اعلام کرده است که هر چیزی بالاتر از 100 ng/ml ممکن است مضر باشد.

اگرچه تنها دوزهای بسیار زیاد از ویتامین D می تواند به سرعت مسمومیت ایجاد کند، اما حتی حامیان دو آتشه مکمل های ویتامین D نیز رعایت سقف 10,000 واحد بین المللی در روز را توصیه می کنند.

افزایش سطوح کلسیم خون

ویتامین D به جذب کلسیم از مواد غذایی مصرفی کمک می کند. در حقیقت، این یکی از مهم‌ترین نقش های ویتامین D محسوب می شود.

با این وجود، مصرف بیش از اندازه ویتامین D می تواند سطوح کلسیم در خون را به میزانی برساند که موجب شکل گیری نشانه هایی ناخوشایند و حتی خطرناک شود. از نشانه های هیپرکلسمی، یا سطوح بالای کلسیم خون می توان به موارد زیر اشاره کرد:

پریشانی گوارشی، مانند استفراغ، تهوع، و معده درد

خستگی، سرگیجه، و سردرگمی

تشنگی بیش از اندازه

تکرر ادرار

میزان طبیعی کلسیم خون 8.5 - 10.2 mg/dl است.

تهوع، استفراغ و کاهش اشتها

بسیاری از عوارض جانبی ویتامین D بیش از اندازه با میزان بیش از حد کلسیم در خون مرتبط هستند. این عوارض جانبی شامل تهوع، استفراغ و کاهش اشتها می شوند.

با این وجود، این نشانه ها در هر فردی که با سطوح افزایش یافته کلسیم مواجه است، رخ نمی دهند.

نکته مهم این است که این نشانه ها در واکنش به دوزهای بسیار بالا از ویتامین D3 رخ می دهند که سطوح کلسیم را به بیش از 12 mg/dl افزایش می دهند.

معده درد، یبوست یا اسهال

معده درد، یبوست و اسهال از شایع‌ترین مشکلات گوارشی هستند، که اغلب با عدم تحمل غذایی یا سندرم روده تحریک پذیر مرتبط هستند.

با این وجود، آنها می توانند نشانه ای از سطوح افزایش یافته کلسیم در نتیجه مسمومیت ویتامین D نیز باشند. این نشانه ها ممکن است در افرادی که دوزهای بالا از ویتامین D را برای اصلاح کمبود این ویتامین دریافت می کنند، رخ دهند. همانند نشانه های دیگر، به نظر می رسد واکنش از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد، حتی هنگامی که سطوح ویتامین D خون به میزان مشابه افزایش یافته باشد.

تحلیل استخوان

از آنجایی که ویتامین D نقش مهمی در جذب کلسیم و متابولیسم استخوان ایفا می کند، دریافت آن به میزان کافی برای بهره‌مندی از استخوان هایی قوی ضروری است.

با این وجود، میزان بیش از اندازه ویتامین D می تواند به ضرر سلامت استخوان تمام شود. اگرچه بیشتر نشانه های ویتامین D بیش از اندازه با سطوح بالای کلسیم در خون مرتبط هستند، برخی پژوهش ها نشان داده اند که مگادوزهای این ماده مغذی ممکن است به سطوح پایین ویتامین K2 در خون منجر شوند.

یکی از مهم‌ترین عملکردهای ویتامین K2 حفظ کلسیم در استخوان ها و خارج از خون است. باور بر این است که سطوح بالای ویتامین D ممکن است فعالیت ویتامین K2 را کاهش دهد.

برای محافظت از خود در برابر تحلیل استخوان از مصرف بیش از اندازه مکمل های ویتامین D پرهیز کنید و مکمل ویتامین K2 مصرف کنید. همچنین، مصرف مواد غذایی سرشار از ویتامین K2 از جمله لبنیات و گوشت را می توانید مد نظر قرار دهید.

نارسایی کلیوی

میزان بیش از اندازه ویتامین D می تواند به آسیب کلیوی منجر شود. بیشتر مطالعات صورت گرفته در این زمینه آسیب متوسط تا شدید کلیه در افرادی را گزارش کرده اند که با سمیت ویتامین D مواجه بوده اند.

----------------------------------

http://www.asriran.com/fa/news/529347/6

========================

6 اثر جانبی دریافت بیش از اندازه ویتامین D

museum90

در این مواقع از نوشیدن آب پرهیز کنید!

در این مواقع از نوشیدن آب پرهیز کنید!

ما الکترولیت هایی مانند پتاسیم و سدیم را به واسطه تعریق از دست می دهیم. اگر میزان تعریق شما زیاد است، نیازمند جایگزینی این مواد مغذی حیاتی هستید که در آب خالی یافت نمی شوند.

آب به عنوان مایع حیات شناخته می شود. آب بخش قابل توجهی از بدن انسان را نیز تشکیل می دهد و از این رو، ماده ای کلیدی برای ما محسوب می شود. نوشیدن آب بدن انسان را هیدارته نگه می دارد، از پرخوری جلوگیری می کند، و می تواند حتی به سوزاندن کالری های اضافی کمک کند.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "پریونشن"، اما همانند بسیاری از سالم‌ترین عادات شما، میزان بیشتر همواره بهتر نیست، حتی زمانی که موضوع آب مطرح می شود. باور کنید یا خیر، برخی مواقع باید از نوشیدن بیش از اندازه آب پرهیز کنید.

هنگامی که مقدار زیادی آب نوشیده اید

شرایطی بسیار نادر محسوب می شود، اما امکان دارد نوشیدن مقدار بسیار زیاد آب سلامت انسان را در معرض خطر قرار دهد. نوشیدن بیش از اندازه آب تعادل طبیعی نمک در بدن را بر هم می زند و ممکن است با سطوح بیش از اندازه پایین سدیم مواجه شوید، که این شرایط به نام هیپوناترمی شناخته می شود. به عنوان مثال، ورزشکاران استقامتی طی یک مسابقه دو ماراتن یا پس از آن به نوشیدن بیش از اندازه آب تمایل دارند که این شرایط می تواند به شکل گیری تهوع، استفراغ، تشنج، و حتی مرگ منجر شود.

هیپوناترمی می تواند به دلیل مشکلاتی در کبد، کلیه، قلب یا غده هیپوفیز و همچنین مصرف داروهای خاص مانند ادرارآوردها، ضد افسردگی ها، و ضد دردها نیز شکل بگیرد.

هنگامی که ادرار شفاف است

برای این که بدانید نوشیدن چه میزان آب در طول روز برای شما کافی است می توانید قانون هشت لیوان آب در روز را فراموش کرده و به رنگ ادرار خود توجه داشته باشید. اگر رنگ ادرار شما لیمونادی روشن است به وضعیت هیدراتاسیون مطلوب رسیده اید. اگر رنگ ادرار شما شفاف است، احتمالا بهتر است مصرف آب خود را کاهش دهید. رنگ زرد تیره نیز می تواند نشانه ای از این باشد که بدن شما به آب بیشتری نیاز دارد.

هنگامی که یک وعده غذایی سنگین مصرف کرده اید

نوشیدن یک لیوان آب پیش از یک وعده غذایی و یا هنگامی که هوس های غذایی به سراغ شما می آیند یکی از ساده‌ترین روش هایی است که می توان برای کاهش کالری مصرفی مد نظر قرار داد، زیرا مایع مقداری از فضای معده را اشغال می کند و به طور طبیعی غذای کمتری مصرف می کنید. اما نوشیدن بیش از اندازه آب پیش یا حین خوردن یک وعده غذایی سنگین می تواند به شکل گیری ناراحتی در بدن منجر شود.

هنگامی که در حال انجام تمرین ورزشی فوق شدید برای یک دوره زمانی طولانی هستید

ما الکترولیت هایی مانند پتاسیم و سدیم را به واسطه تعریق از دست می دهیم. اگر میزان تعریق شما زیاد است، نیازمند جایگزینی این مواد مغذی حیاتی هستید که در آب خالی یافت نمی شوند. به جای استفاده از نوشیدنی های ورزشی شیرین، شما می توانید از آب نارگیل استفاده کنید که به طور طبیعی از محتوای پتاسیم، منیزیم، سدیم، و ویتامین C بالا بهره می برد، در شرایطی که کالری پایینی دارد و از فیبر بیشتری نیز سود می برد.

هنگامی که از آب های طعم‌دار استفاده می کنید

با وجود آب های بطری شده که در طعم های مختلف عرضه می شوند، شاید بسیاری از ما تمایلی به مصرف آب خالی نداشته باشیم. اما آب های طعم‌دار اغلب به شیرین کننده های فاقد کالری برای طعم‌دار کردن آب خالی متکی هستند. از آنجایی که این شیرین کننده ها با افزایش گرسنگی و حتی افزایش وزن در برخی مطالعات پیوند خورده اند، آب های طعم‌دار ممکن است بیش از آن که مفید باشند، موجب ضرر شوند. به جای استفاده از آنها می توانید طعم مورد علاقه خود را با اضافه کردن لیمو، خیار، هندوانه، توت ها یا حتی گیاهان دارویی مانند نعناع به آب اضافه کنید.

----------------------------------

http://www.asriran.com/fa/news/529131

=======================

در این مواقع از نوشیدن آب پرهیز کنید!

museum90

به این دلایل هر روز کرفس مصرف کنید

به این دلایل هر روز کرفس مصرف کنید

بسیاری از مواد مغذی موجود در کرفس به محافظت از سلامت چشم ها در برابر انحطاط ماکولا کمک می کنند.

کرفس، گیاهی بومی خاورمیانه و مدیترانه محسوب می شود، اما امروزه تقریبا در هر نقطه ای از جهان مصرف می شود. بر خلاف بسیاری از دیگر سبزیجات، هر بخش از گیاه کرفس قابل استفاده و مصرف است. از دانه ها تا برگ ها، کرفس به روش های مختلف قابل استفاده است.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "ادوایس اند سلوشن"، کرفس از محتوای ویتامین ها و مواد معدنی خوبی سود می برد. اسید فولیک و پتاسیم موجود در کرفس به بدن در ارائه عملکرد مطلوب خود کمک می کنند. اما مهم‌ترین ویژگی کرفس محتوای ویتامین C بالای آن است که می تواند به تقویت سیستم ایمنی و مقاومت در برابر بیماری کمک کند. در ادامه با برخی از فواید مصرف کرفس بیشتر آشنا می شویم.

کاهش کلسترول

مصرف کرفس به واسطه فتالات ها به کاهش کلسترول بد خون کمک می کند. فتالات ها تولید اسیدهای صفراوی را تحریک می کنند، که این شرایط به کاهش کلسترول بد (LDL) در خون کمک می کند. تنها کاری که باید انجام دهید مصرف دو ساقه کرفس در روز است.

ادرارآور طبیعی

سطوح پتاسیم و سدیم موجود در کرفس آن را به یک ادرارآور بالقوه تبدیل می کنند. این ویژگی به خروج سموم مضر از بدن کمک می کند.

کاهش التهاب

کرفس دارای ترکیباتی است که می تواند به پیشگیری از انواع مختلف سرطان کمک کنند. آنها سلول های سرطانی را در بدن سم‌زدایی می کنند و به پیشگیری از شکل گیری آنها، به ویژه سرطان تخمدان، کمک می کنند.

درمان عفونت مثانه

به واسطه ویژگی های ضد التهابی و ادرارآور، کرفس در خروج سنگ های کیسه صفرا از بدن و درمان عفونت های مثانه مفید است.

درمان بوی بد دهان

بهداشت ضعیف دهان و دندان یکی از دلایل شکل گیری بوی بد دهان یا نفس بدبو است. باکتری هایی که از مواد غذایی باقیمانده بین دندان ها و لثه تغذیه می کنند، در شکل گیری بوی بد دهان نقش دارند. جویدن کرفس می تواند به پاکسازی این مواد غذایی کمک کند، در شرایطی که به فضای دهان و نفس نیز طراوت می بخشد.

کمک به کاهش وزن

یک ساقه کرفس به طور میانگین تنها 15 کالری دارد. این در شرایطی است که به واسطه محتوای فیبر موجود در کرفس می توان احساس سیری را در بلند مدت تجربه کرد و از مصرف تنقلات و میان وعده های چاق کننده پرهیز کرد.

کاهش نشانه های قاعدگی

ترکیبات موجود در کرفس می توانند با نشانه های قاعدگی مانند نفخ، سردرد، و درد در ناحیه شکم مقابله کنند. ماده شیمیایی گیاهی آنتول موجود در کرفس به مقابله با گرگرفتگی که می تواند در دوران قاعدگی رخ دهد، کمک می کند.

سلامت چشم

بسیاری از مواد مغذی موجود در کرفس به محافظت از سلامت چشم ها در برابر انحطاط ماکولا کمک می کنند. یک ساقه بزرگ کرفس

 می تواند حاوی حداقل 10 درصد از دوز توصیه شده ویتامین A روزانه باشد که این ماده مغذی برای سلامت چشم مفید است.

تقویت میل جنسی

کرفس حاوی آندروستنول و آندروستنون است که به افزایش میل جنسی کمک می کنند
--------------------------------
http://www.asriran.com/fa/news/529573
================

راه سلامت بیست

بهترین ادویه برای پوست و مغز

مطالعات بسیاری نشان داده اند که زردچوبه به کاهش التهاب، بهبود درد مفاصل، و درمان کبد کمک می کند. ترکیب فعال موجود در زردچوبه که به نام کورکومین شناخته می شود از ویژگی های ضد التهابی، آنتی اکسیدانی، ضد قارچی، ضد باکتری و فعالیت های ضد سرطانی سود می برد.

آیا دوست دارید زمان را به عقب بازگردانده و نشانه های پیری را در چهره خود کاهش دهید؟ اگر این گونه است می توانید استفاده از یک ماده طبیعی را به منظور بهبود زیبایی و تقویت شرایط مغز مد نظر قرار دهید. زردچوبه محصولی است که فواید سلامت آن حتی بیشتر از چیزی است که تصور می کنید.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "ایزی هلث آپشنز"، استفاده از مواد طبیعی به طور معمول نه تنها فواید سلامت مختلفی را ارائه می کند، بلکه از خطرات کمتری نیز در مقایسه با استفاده از مواد شیمیایی برخوردار است.

قدرت طبیعی زردچوبه دیر زمانی است که مورد توجه انسان قرار دارد. زردچوبه نه تنها ادویه ای محبوب در آشپزی محسوب می شود، بلکه می تواند برای پوست انسان نیز بسیار مفید باشد. این ادویه مفید هزاران سال است که در پزشکی سنتی هندی به عنوان دارو مورد استفاده قرار می گیرد.

مطالعات بسیاری نشان داده اند که زردچوبه به کاهش التهاب، بهبود درد مفاصل، و درمان کبد کمک می کند. ترکیب فعال موجود در زردچوبه که به نام کورکومین شناخته می شود از ویژگی های ضد التهابی، آنتی اکسیدانی، ضد قارچی، ضد باکتری و فعالیت های ضد سرطانی سود می برد.

اما فواید زردچوبه به همین جا ختم نمی شود و این ماده از ویژگی های ضد پیری و ضد آکنه طبیعی نیز برخوردار است. زردچوبه با پاکسازی و سم زدایی خون انسان (از طریق حمایت از کبد) به بهبود ظاهر و رنگ پوست کمک می کند. این شرایط به خلاص شدن از شر مشکلات آکنه نیز کمک می کند.

افزون بر این، از آنجایی که زردچوبه یک آنتی اکسیدان محسوب می شود از توانایی های ضد پیری نیز سود می برد. آنتی اکسیدان ها از طریق خنثی کردن رادیکال های آزاد آسیب وارده به سلول ها توسط آنها را کاهش می دهند - مانند پیری زودرس سلول ها در بدن به ویژه آنهایی که در قالب خطوط و چین و چروک های روی پوست نتیجه فعالیت هایشان قابل مشاهده است.

چگونگی استفاده از زردچوبه برای بهره‌مندی از پوستی زیباتر

روش های بسیاری برای استفاده از زردچوبه وجود دارند و می توانید هر کدام از آنها را برای بهره‌مندی از بیشترین فواید برای پوست خود مد نظر قرار دهید. در ادامه به برخی نمونه ها اشاره می شود:

استفاده از مکمل - شاید ساده‌ترین روش برای افزودن زردچوبه به رژیم غذایی روزانه از طریق مصرف مکمل ها باشد. نمونه هایی که دارای حداقل 95 درصد کورکومینوید هستند را مد نظر قرار دهید و روزانه 400 تا 600 میلی گرم عصاره زردچوبه مصرف کنید.

نوشیدن چای زردچوبه - خرید چای زردچوبه آماده آسان است، اما اگر دوست دارید چای زردچوبه را خودتان آماده کنید می توانید یک دستورالعمل ساده را دنبال کنید. سه فنجان آب و یک قاشق چایخوری پودر زردچوبه را ترکیب کرده و روی حرارت قرار دهید تا به جوش آید. اجازه دهید 10 دقیقه به آرامی بجوشد و سپس چای را صاف کنید. می توانید برای طعم بهتر اندکی عسل به چای اضافه کنید. از مصرف شکر یا قند پرهیز کنید زیرا برای پوست مضر هستند.

پخت و پز با زردچوبه - شما می توانید زردچوبه را به دستورالعمل های غذایی خود اضافه کنید. استفاده از زردچوبه در غذاهای حاوی برنج یا حتی اسموتی ها به منظور بهره‌مندی از قدرت آنتی اکسیدانی بیشتر ایده خوبی است.

تهیه ماسک صورت - با استفاده از ماسک های صورت می توانید زردچوبه را به صورت مستقیم روی پوست خود قرار دهید. تهیه ماسک های صورت حاوی زردچوبه روشی عالی برای تقویت آثار ضد پیری این محصول است. درست کردن ماسک صورت با زردچوبه نیز راحت و ساده است. یک قاشق چایخوری پودر زردچوبه را به یک قاشق چایخوری ماست ساده ارگانیک اضافه کرده و آنها را با یک قاشق چایخوری عسل ترکیب کنید. این ترکیب را روی صورت خود بمالید و اجازه دهید تا خشک شود. حدود 20 دقیقه صبر کنید و سپس صورت خود را شستشو دهید.

ماست و کلسترول: آنچه باید بدانید

ماست و کلسترول: آنچه باید بدانید

چندین مطالعه به بررسی اثر مصرف ماست بر سطوح کلسترول پرداخته اند. مطالعه ای در سال 2013 مصرف ماست را با سطوح سالم فشار خون و کلسترول پیوند داد.

ماست به میان وعده ای سالم برای بسیاری از مردم جهان مبدل شده است زیرا حاوی پروبیوتیک های مفید است، منبع خوبی برای پروتئین و ویتامین ها محسوب می شود، قند کمی دارد و احساس سیری را در فرد ایجاد می کند. اما آیا این ماده غذایی می تواند به کاهش کلسترول بد خون نیز کمک کند؟

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "هلث لاین"، چندین مطالعه به بررسی اثر مصرف ماست بر سطوح کلسترول پرداخته اند. مطالعه ای در سال 2013 مصرف ماست را با سطوح سالم فشار خون و کلسترول پیوند داد. در این مطالعه، شرکت کنندگانی که ماست مصرف می کردند از شرایط سوخت و ساز بهتر نسبت به آنهایی که این کار را انجام نمی دادند، برخوردار بودند. همچنین، آنها از شاخص توده بدنی (BMI) پایین‌تر، دور کمر کمتر و سطوح پایین‌تر تری گلیسیرید، گلوکز و انسولین ناشتا، و فشار خون برخوردار بودند. این افراد سطوح بالاتر کلسترول خوب (HDL) را نیز نشان دادند.

مطالعات دیگر توانایی ماست در کاهش کلسترول را به محتوای پروبیوتیک آن پیوند داده اند که از آن جمله می توان به مطالعه دانشمندان بریتانیایی اشاره کرد که نشان داد دو دوز روزانه از پروبیوتیک به کاهش مولکول های کلیدی حامل کلسترول در خون و همچنین سطوح کلسترول بد (LDL) کمک کرده است. اما این مطالعه مشخص نکرد که آثار مثبت به واسطه خود پروبیوتیک ها، یا خود ماست، و یا ترکیبی از هر دو شکل گرفته اند.

آشنایی بیشتر با ماست

اگرچه این قبیل یافته های مرتبط با توانایی ماست در کاهش کلسترول قطعی نیستند، تردیدی در برخی فواید سلامت مصرف ماست وجود ندارد. ماست منبع خوبی برای پروبیوتیک های سالم، مواد مغذی و ویتامین های کلیدی و پروتئین عضله ساز است.

با این وجود، در وهله نخست باید تفاوت بین انواع ماست را درک کرد. برخی انواع ماست سرشار از قند هستند و به طور قطع برای سلامت شما خوب نیستند. در شرایطی که برخی افراد بر این موضوع اصرار دارند که ماست پر چرب بهترین گزینه محسوب می شود، انواعی از ماست های بدون چربی و کم چرب نیز می توانند بر سطوح کلسترول تاثیرگذار باشند.

یک فنجان ماست ساده تهیه شده از شیر کامل حاوی:

104 کالری

7.9 گرم قند

5.5 گرم چربی

نمونه های دارای عطر و طعم میوه حاوی:

194 کالری

19.4 گرم قند

5.7 گرم چربی

در مقابل، یک فنجان ماست یونانی بدون چربی ساده حاوی:

100 کالری

5.5 گرم قند

0.7 گرم چربی

باید به این نکته اشاره داشت که قند موجود در ماست ساده از لاکتوز، قندی طبیعی که در شیر یافت می شود، سرچشمه می گیرد. در مقام مقایسه، ماست میوه ای حاوی حدود 12 گرم قند افزوده شده، به استثنای قند شیر است. کدام ماست برای شما مناسب است؟ هر چیزی که بیش از اندازه شیرین به نظر می رسد احتمالا بیشتر جنبه دسر دارد تا این که یک وعده غذایی یا میان وعده مغذی باشد.

به گفته کلینیک کلیولند، ماست ساده بدون چربی چه به صورت معمولی و چه در قالب یونانی سالم‌ترین انتخاب محسوب می شود. ماست یونانی حاوی پروتئین بیشتری است که می تواند به احساس سیری در مدت زمانی طولانی‌تر کمک کند، اما هر دو نوع از محتوای پروتئین، پروبیوتیک، و کلسیم خوبی سود می برند.

از سوی دیگر، ماست های میوه ای از کالری بیشتری برخوردار هستند و اغلب حاوی بیش از سه برابر قند افزوده شده در مقایسه با انواع ساده هستند.

ماستی سالم‌تر؟

به جای صرف هزینه برای خرید ماست های طعم‌دار که ممکن است حاوی قند افزوده شده باشند، بسیاری از مردم از روش هایی جالب برای طعم‌دار کردن انواع مختلف ماست ساده استفاده می کنند. افزودن میوه تازه، میوه خشک شده، یا مقدار اندکی از شیرین کننده ای دیگر را می توانید مد نظر قرار دهید. حتی اگر یک شیرین کننده قندی مانند عسل یا شهد را استفاده می کنید، احتمالا میزان افزوده شده توسط شما به اندازه نمونه های تولیدی در کارخانه ها نیست. همچنین، استفاده از نوشیدنی های تهیه شده از ماست مانند دوغ را می توانید مد نظر قرار دهید اما باید به محتوای قند و نمک آنها نیز توجه داشته باشید.

این که آیا ماست می تواند به واقع کلسترول را کاهش دهد به طور کامل روشن نیست، اما بدون تردید ماست

از فواید سلامت بسیاری سود می برد و مصرف آن به حفظ سلامت کلی بدن انسان کمک می کند.

--------------------------------------

http://www.asriran.com/fa/news/531911

===========================

بدن ما چقدر "آهن" نیاز دارد و چگونه باید تأمین شود؟

در ظرف های آهنی پخت و پز کنید. اسید موجود در مواد غذایی مقداری از آهن موجود در ظروف آهنی را بیرون می کشد. پختن مواد غذایی اسیدی، در ظرف آهنی می تواند محتوای آهن موجود ترکیب نهایی را تا 10 برابر افزایش دهد.

مقابله با کمبود آهن یکی از رایج‌ترین توصیه هایی است که به طور معمول افراد گیاهخوار با آن مواجه می شوند. آهن یکی از مهم‌ترین مواد معدنی است که در تولید گلبول های قرمز خون نقش دارد. بدن انسان نیازمند پروتئین های حامل اکسیژن هموگلوبین و میوگلوبین است. گوشت قرمز یکی از منابع اصلی تامین آهن محسوب می شود، اما عدم مصرف این ماده غذایی به معنای آن نیست که با کم خونی مواجه خواهید شد.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "کر2"، کم خونی یا آنمی بدون تردید مساله ای نیست که نادیده گرفته شود. در همین راستا، سازمان بهداشت جهانی کمبود آهن را به عنوان اختلال تغذیه ای شماره یک جهان در نظر می گیرد. تا 80 درصد از جمعیت جهان ممکن است به کمبود آهن مبتلا باشند، در شرایطی که 30 درصد ممکن است کم خونی ناشی از فقر آهن داشته باشند. بدن انسان مقداری آهن را برای جایگزینی آهن از دست رفته ذخیره می کند. با این وجود، سطوح پایین آهن در بلند مدت می تواند به کم خونی فقر آهن منجر شود. از نشانه های این شرایط می توان به کمبود انرژی، تنگی نفس، سر درد، تحریک پذیری، سرگیجه، یا کاهش وزن اشاره کرد.

میزان نیاز به آهن

هیئت غذا و تغذیه موسسه پزشکی آمریکا مقادیر دریافت آهن زیر را توصیه می کند:

نوزادان و کودکان

کوچک‌تر از 6 ماه: 0.27 میلی گرم در روز

7 ماه تا 1 سال: 11 میلی گرم در روز

1 تا 3 سال: 7 میلی گرم در روز

4 تا 8 سال: 10 میلی گرم در روز

مردان

9 تا 13 سال: 8 میلی گرم در روز

14 تا 18 سال: 11 میلی گرم در روز

19 سال یا بزرگ‌تر: 8 میلی گرم در روز

زنان

9 تا 13 سال: 8 میلی گرم در روز

14 تا 18 سال: 15 میلی گرم در روز

19 تا 50 سال: 18 میلی گرم

51 و بزرگ‌تر: 8 میلی گرم در روز

منابع غیر حیوانی آهن

مصرف گوشت قرمز و جگر کارآمدترین روش برای دریافت آهن است، اما برای گیاهخواران این امری غیر ممکن محسوب می شود. با این وجود، گیاهخواران می توانند آهن مورد نیاز خود را از منابع گیاهی نیز تامین کنند. در ادامه با برخی از مواد غذایی گیاهی با بالاترین سطح آهن بیشتر آشنا می شویم.

توفو (نصف فنجان): 6.6 میلی گرم

اسپیرولینا (یک قاشق چایخوری): 5 میلی گرم

سویا پخته (نصف فنجان): 4.4 میلی گرم

دانه کدو تنبل (یک اونس یا 28 گرم): 4.2 میلی گرم

کینوآ (4 اونس یا 113 گرم): 4 میلی گرم

ملاس سیاه (یک قاشق غذاخوری): 4 میلی گرم

رب گوجه فرنگی (4 اونس یا 113 گرم): 3.9 میلی گرم

لوبیا سفید (نصف فنجان): 3.9 میلی گرم

برگه زردآلو (یک فنجان): 3.5 میلی گرم

اسفناج پخته (نصف فنجان): 3.2 میلی گرم

برگه هلو (6 نیمه): 3.1 میلی گرم

آب آلو (8 اونس): 3 میلی گرم

عدس (4 اونس یا 113 گرم): 3 میلی گرم

نخود (یک فنجان) 2.1 میلی گرم

نکته های برای جذب بیشترین میزان آهن از مواد غذایی:

مواد غذایی سرشار از آهن را به همراه مواد غذایی حاوی ویتامین C مصرف کنید، که به بدن در جذب آهن کمک می کند.

چای و قهوه حاوی ترکیباتی به نام پلی فنول ها هستند که با آهن پیوند تشکیل می دهند و جذب آن را برای بدن دشوار می سازند.

کلسیم نیز در جذب آهن اختلال ایجاد می کند. نیم ساعت پیش از مصرف مواد غذایی سرشار از آهن از مصرف مواد غذایی سرشار از کلسیم پرهیز کنید.

در ظرف های آهنی پخت و پز کنید. اسید موجود در مواد غذایی مقداری از آهن موجود در ظروف آهنی را بیرون می کشد. پختن مواد غذایی اسیدی، مانند سس گوجه فرنگی، در ظرف آهنی می تواند محتوای آهن موجود ترکیب نهایی را تا 10 برابر افزایش دهد. پختن مواد غذایی حاوی اسیدهای دیگر مانند سرکه، لیمو یا آب لیمو در یک ظرف آهنی نیز می تواند محتوای آهن ترکیب نهایی را افزایش دهد.

--------------------------

http://www.asriran.com/fa/news/531785

======================

راه سلامت نوزده

نشانه‌هایی برای آسیب کبدی

یکی از عملکردهای اصلی کبد سم زدایی و کمک به خروج مواد سمی از بدن است. اگر عملکرد سم زدایی کبد با اختلال مواجه شود، پدیدار شدن برخی مشکلات از جمله تغییرات ناگهانی در گوارش و سوخت و ساز جای شگفتی ندارد.

نرخ ابتلا به بیماری های کبدی طی سال های گذشته روند رو به رشدی را دنبال کرده است. بنابر آمار و ارقام ارائه شده توسط موسسات و سازمان شناخته شده، بیماری های کبدی یکی از دلایل اصلی مرگ و میر در نقاط مختلف جهان محسوب می شوند.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "پاور آو پازیتیویتی"، عملکرد درست کبد برای سلامت انسان حیاتی است. از جمله وظایف کبد می توان به موارد زیر اشاره کرد:

پاکسازی خون از طریق سوخت و ساز الکل، داروها (تجویزی و غیر تجویزی)، و خنثی سازی مواد سمی.

تولید پروتئین های ضروری، از جمله آنهایی که از لخته شدن خون جلوگیری می کنند، مسیرهای انتقال و تحویل مواد مغذی در خون را باز می کنند، و پروتئین هایی که عفونت را دفع می کنند.

تولید کلسترول و تبدیل آن به مواد ضروری مورد استفاده بدن انسان.

تنظیم تامین انرژی از طریق تولید، ذخیره و تحویل گلوکز به بدن و مغز.

تنظیم تعادل هورمون ها، از جمله آنهایی که از غدد آدرنال و تیروئید ترشح می شوند.

دلایل بالقوه آسیب کبد متعدد هستند و شامل وراثت (به عنوان مثال، استعداد ژنتیکی)، بیماری های کبدی بلند مدت (به عنوان مثال، سیروز کبدی)، و مواجهه بلند مدت با مواد سمی می شوند.

درک و شناسایی نشانه های بالقوه آسیب کبد به منظور حفظ سلامت و تندرستی از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

خستگی

مطالات مختلف نشان داده اند که خستگی مزمن و تخلیه انرژی از نشانه های شایع آسیب کبدی محسوب می شوند. متخصصان پزشکی بر این باورند که خستگی مرتبط با کبد و فرسودگی یک محصول جانبی تغییرات عصبی‌شیمیایی در مغز و عدم تعادل های هورمونی است.

تشدید احساس خستگی و فرسودگی می تواند در نتیجه سطوح افزایش یافته محصولات جانبی سمی در خون شکل بگیرد زیرا کبدی که از عملکرد درست بی بهره است قادر به نابودی آنها نیست.

پوست خشک یا تحریک شده

پوست تحریک شده و خارش‌دار که به نظر شرایطی پایدار می رسد، یکی دیگر از نشانه های بالقوه آسیب کبدی است. پوست بدن ما از طریق انتقال مایعات در سراسر بدن نیازمند رطوبت است. هنگامی که این مایعات به اندازه کافی تامین نمی شوند، تغییر ظاهر پوست چندان غیر معمول نخواهد بود. این شرایط می تواند قرمزی دست ها یا پاها، زرد شدن غشاهای مخاطی یا پدیدار شدن لکه های غیر قابل توضیح در مناطق مشخصی از بدن را شامل شود.

درد شکم

اگر کبد آسیب دیده باشد، احساس درد در اطراف ناحیه شکم نشانه ای شایع است. بیماران این درد را اغلب تیر کشنده یا ضربان‌دار توصیف می کنند و این نشانه ای است که بهبودی آن تنها از طریق درمان منبع مشکل ممکن می شود.

استفاده طولانی مدت از برخی انواع داروهای تجویزی یا داروهای بی نیاز از نسخه پزشک می تواند به آسیب کبدی بلند مدت منجر شود.

تهوع یا استفراغ

همان گونه که پیش‌تر نیز اشاره شد، یکی از عملکردهای اصلی کبد سم زدایی و کمک به خروج مواد سمی از بدن است. اگر عملکرد سم زدایی کبد با اختلال مواجه شود، پدیدار شدن برخی مشکلات از جمله تغییرات ناگهانی در گوارش و سوخت و ساز جای شگفتی ندارد.

کبد اندام بزرگی در دستگاه گوارش انسان محسوب می شود و از این رو، هر گونه بیماری مرتبط با آن می تواند به مشکلات گوارشی منجر شود. تهوع و استفراغ مکرر به واسطه تجمع سمومی شکل می گیرد که کبد توانایی از بین بردن آنها را ندارد.

کبودی

یکی از مهم‌ترین وظایف کبد کمک به تولید آنزیم های پروتئینی ضروری است. یک دسته از آنزیم های پروتئینی به جلوگیری از لخته شدن خون کمک می کنند. هنگامی که این مکانیسم انعقاد خون دچار اختلال می شود بروز تغییراتی در ظاهر پوست شایع است. هنگامی که کبد تولید پروتئین های ضروری برای لخته شدن خون را کند یا متوقف می کند، انسان به راحتی با کبدی یا خونریزی مواجه خواهد شد.

تورم شکم

بنابر گزارش کلینیک مایو، آسیب کبدی جریان عادی خون به اندام ها را مختل می کند که فشار در رگ های اطراف را افزایش می دهد. از جمله این رگ ها آنهایی هستند که مسئولیت انتقال خون از طحال و روده به کبد را بر عهده دارند. اختلال در این فرآیند موجب افزایش شدید فشار خون می شود که این شرایط به نام پرفشاری ورید باب شناخته می شود.

پر فشاری ورید باب موجب تجمع مایع در اطراف شکم می شود و این شرایط به نام آسیت یا آب آوردگی شکم شناخته می شود. آسیت ممکن است در نتیجه ناتوانی کبد برای تولید پروتئین های خونی نیز شکل بگیرد.

بیماری زردی

مشکلات کبدی می تواننند موجب تغییر رنگ چشم ها و پوست شوند. این تغییر رنگ به دلیل تجمع رنگدانه صفراوی به نام بیلی‌روبین شکل می گیرد.

رنگ زرد پوست یا چشم ها به نام بیماری زردی یا یرقان شناخته می شود. جدا از تغییر ظاهر چشم، بیماری زردی می تواند موجب نشانه های دیگری از جمله تیره شدن ادرار، خارش در تمام بدن، و اختلال شناختی شود.

خبر خوب این است که در صورت درمان درست، کبد اندامی بسیار انعطاف پذیر و با قابلیت سازگاری بالا محسوب می شود و اغلب قادر به بهبودی خود است. زیر نظر پزشک، بیشتر بیماری های مرتبط با کبد روند درمان را به خوبی طی می کنند.

نشانه‌هایی برای آسیب کبدی

museum90

بدن در مواجهه با هجوم آدرنالین

بدن در مواجهه با هجوم آدرنالین

هجوم آدرنالین در حقیقت فعال سازی شدید سیستم عصبی در نتیجه ترشح هورمون آدرنالین از غدد آدرنال است.

برخی افراد هنگام هجوم آدرنالین در بدن خود افزایش قدرت چشمگیر را تجربه می کنند که توانایی انجام کارهایی شگفت انگیز مانند بلند کردن اجسام سنگین در موقعیت های خطرناک را به آنها می دهد. ترشح قابل توجه آدرنالین را می توان به سادگی در باشگاه ورزشی نیز تجربه کرد که به ناگاه در می یابید توانایی بلند کردن وزنه هایی سنگین‌تر از گذشته را دارید. اما در شرایطی که ممکن است برخی از این نشانه ها را در یک رویداد ورزشی مهم یا جلسه کاری بزرگ و یا هنگام مواجهه با خطر تجربه کنید، آیا به واقع می دانید هجوم آدرنالین چیست؟

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "ریدرز دایجست"، به گفته دکتر مارلا دیبلر، بنیانگذار و مدیر مرکز سلامت عاطفی فیلادلفیا، هجوم آدرنالین در حقیقت فعال سازی شدید سیستم عصبی در نتیجه ترشح هورمون آدرنالین از غدد آدرنال است. یک تهدید واقعی یا فرضی محرک هجوم های آدرنالین می شود. البته همواره نباید با موقعیتی ترسناک مواجه باشیم تا هجوم آدرنالین را تجربه کنیم و موضوعی استرس‌زا، هیجان انگیز، شگفت انگیز یا موارد دیگر نیز می توانند محرک آن باشند.

هنگامی که با یک عامل استرس‌زا مواجه می شویم، مغز ما موقعیت را ارزیابی می کند. اگر مغز عامل استرس‌زا را به عنوان یک تهدید شناسایی کند، سیستم عصبی سمپاتیک را فعال می سازد. به عنوان مثال، اگر هنگام پیاده روی در خیابان به ناگاه صدای واق واق بلند یک سگ به گوش ما برسد، هیپوتالاموس، ناحیه ای کوچک در پایه مغز، زنگ هشداری را برای بدن به صدا در می آورد. این زنگ هشدار غدد آدرنال که در بالای کلیه ها قرار دارند را تحریک می کند تا ترشح مجموعه ای از هورمون ها مانند آدرنالین (به نام اپی نفرین نیز شناخته می شود)، نورآدرنالین (به نام نوراپی نفرین نیز شناخته می شود) و کورتیزول را آغاز کند. این هورمون ها شکل گیری آثاری در سراسر بدن از جمله مغز را موجب می شوند. به این شرایط واکنش جنگ یا گریز گفته می شود که اساسا ذهن و بدن ما را برای مبارزه با خطر یا گریز از آن آماده می کند.

همچنین، با ترشح مقدار زیاد آدرنالین ممکن است کاهش درد موضعی را تجربه کنید. به عنوان مثال، اگر استخوانی در بدن شما شکسته است، پیامدهای آن را بلافاصله احساس نمی کنید، چرا که بدن به واسطه هجوم آدرنالین از شما در برابر درد محافظت می کند. ارتقا حواس نیز یک نشانه بزرگ از هجوم آدرنالین است که به واسطه تقویت ناگهانی انرژی شکل می گیرد. ترشح گلوکز و قند به صورت مستقیم در جریان خون توسط بدن موجب افزایش ناگهانی سطوح انرژی می شود.

هنگامی که تهدید از بین می رود، بدن به عملکرد طبیعی خود باز می گردد. واکنش جنگ یا گریز به انجام کار خود برای محافظت از ما ادامه خواهد داد، حتی اگر تهدیدی واقعی امنیت ما را در معرض خطر قرار نداده باشد و تنها این گونه فرض شده باشد.

به دلیل این که ذهن و بدن ما به هم پیوسته هستند، روشی که ذهن به ارزیابی و تفسیر موقعیت ها می پردازد نه تنها بر افکار ما تاثیرگذار است، بلکه احساسات، رفتار و تجربیات جسمانی را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. از این رو، تمام تجربیاتی که داریم هم بر بدن و هم بر ذهن ما تاثیرگذار هستند.

بدن در مواجهه با هجوم آدرنالین

museum90

فرمول غذایی لثه و دندان سالم

فرمول غذایی لثه و دندان سالم!

ویتامین C از اهمیت ویژه ای برای سلامت کلی بافت ظریف لثه برخوردار است زیرا این ویتامین از تخریب کلاژن جلوگیری می کند. بدون کلاژن، لثه ها هر چه بیشتر تضعیف شده و از این رو، مستعد ابتلا به بیماری پریودنتال می شوند.

همه ما از اهمیت مراقبت از دهان و دندان آگاه هستیم و البته مراقبت جامع از این قسمت بدن به اقداماتی فراتر از مسواک زدن و استفاده از نخ دندان بستگی دارد.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "کر2"، با استفاده از درمان های جایگزین مانند راه حل های خانگی، از قبیل دهانشویه های گیاهی، اقدامات بسیاری را می توان در راستای حصول اطمینان از سلامت دهان و دندان و بهره‌مندی از لبخندی زیبا مد نظر قرار داد. در این میان، نباید ویژگی های پالایش قدرتمند مواد غذایی را نادیده گرفت. در ادامه با برخی از بهترین مواد غذایی که می توانند سلامت دندان ها و لثه ها را بهبود ببخشند بیشتر آشنا می شویم.

چای سبز

چای سبز حاوی ترکیبات پیچیده ای به نام کاتچین ها است که می توانند با التهاب مقابله کرده و عفونت های باکتریایی را کنترل کنند. به عنوان مثال، نتایج یک پژوهش در ژاپن نشان داد، مردانی که به طور منظم چای سبز می نوشند، در مقایسه با افرادی که به ندرت چای می نوشند، کمتر به بیماری های لثه مبتلا می شوند. مطالعه ای دیگر که توسط پژوهشگران ژاپنی انجام شد نیز نشان داد، هم برای مردان و هم زنان نوشیدن یک فنجان چای سبز یا بیشتر در روز با کاهش احتمال از دست دادن دندان در ادامه زندگی مرتبط بوده است. آن چه ما در حال حاضر می دانیم این است که مصرف چای سبز برای سلامت دهان و دندان مفید است.

توت فرنگی و کیوی

ویتامین C از اهمیت ویژه ای برای سلامت کلی بافت ظریف لثه برخوردار است زیرا این ویتامین از تخریب کلاژن جلوگیری می کند. بدون کلاژن، لثه ها هر چه بیشتر تضعیف شده و از این رو، مستعد ابتلا به بیماری پریودنتال می شوند. کیوی و توت فرنگی از بیشترین میزان تراکم ویتامین C برخوردار هستند، اما میوه های خانواده مرکبات نیز منبع خوبی برای این ویتامین محسوب می شوند. ویژگی قابضیت این میوه ها نیز ممکن است به معکوس کردن تغییر رنگ ناشی از مصرف منظم نوشیدنی هایی مانند قهوه کمک کند.

با این وجود، میوه های خانواده مرکبات می توانند سایش مینای دندان را موجب شوند و پس از مصرف آنها باید آب فراوان بنوشید.

مغزهای خوراکی و دانه ها

مغزهای خوراکی و دانه ها منبع خوبی برای پروتئین گیاهی هستند و از محتوای ریزمغذی های مفید برای دندان مانند فسفر، منیزیم، پتاسیم، روی و از همه مهم‌تر کلسیم بهره می برند. کلسیم برای شکل گیری استخوان ها و دندان های قوی ضروری است و کلسیم غذایی ممکن است به رمینرالیزاسیون (معدنی شدن مجدد) دندان منجر شود. از جمله مغزهای خوراکی سرشار از کلسیم می توان به بادام و آجیل برزیلی اشاره کرد. دانه های کنجد نیز از محتوای کلسیم بالا برخوردار هستند.

پیاز

پیاز، به ویژه اگر به صورت خام مصرف شود، به واسطه ترکیبات گوگردی ضد میکروبی خود قدرت مبارزه با باکتری ها را افزایش می دهد. پیاز خام را می توانید در ساندویچ ها یا سالادها استفاده کنید. با این وجود، اگر معده شما سازگاری چندانی با پیاز خام ندارد، مصرف پیاز پخته نیز بهتر از آن است که اصلا پیاز مصرف نکنید.

سیب، کرفس و دیگر مواد غذایی کم اسید و پر فیبر

سیب و کرفس اغلب به عنوان مواد شوینده دندان نیز ارجاع می شوند. این مواد غذایی از محتوای آب بالایی سود می برند و با تحریک ترشح بزاق به کنترل باکتری های دهان کمک می کنند. همچنین، سیب و کرفس که از محتوای فیبر بالا سود می برند دارای اثر لایه برداری و پاک کننده هستند و می توانند به پاکسازی سطح دندان کمک کنند. جویدن این قبیل مواد غذایی به از بین بردن پلاک های دندانی که به تازگی شکل گرفته اند کمک می کند و از تشکیل دائمی آنها جلوگیری می کند.

قارچ شیتاکه

قارچ شیتاکه حاوی لنتینان، قندی طبیعی که ممکن است به پیشگیری از التهاب لثه کمک کند، است. التهاب لثه که به واسطه قرمزی، تورم و احتمالا خونریزی توصیف می شود، اغلب به واسطه تجمع بیوفیلم باکتریایی شکل می گیرد. مطالعات جدید نشان داده اند که ترکیبات ضد باکتری مانند لنتینان به طور ویژه این میکروب های شکل دهنده بیوفیلم را هدف قرار می دهند. در حقیقت، آنها به اندازه ای دقیق هستند که باکتری هایی که موجب پوسیدگی دندان می شوند را از بین می برند و به باکتری های غیر مضر کاری ندارند.

راه سلامت هجده

تخم مرغ را چه مدت می توان بیرون از یخچال نگه داشت؟

تغییر دما می تواند رشد باکتری ها را تسهیل کند و تخم مرغ ها به طور ویژه مستعد آلودگی با یک باکتری بدنام به نام سالمونلا هستند.

تخم مرغ یکی از مواد غذایی پر مصرف در نقاط مختلف جهان محسوب می شود. اگر تخم مرغ ها هرگز در یخچال قرار نگرفته باشند می توانید آنها را در مکانی خنک برای حدود یک هفته نگهداری کنید. اما زمانی که تخم مرغ ها را در یخچال قرار می دهید دیگر نمی توانید آنها را بیرون از یخچال ذخیره کنید.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "اکسترا کریسپی"، اگر با چگونگی نگهداری درست تخم مرغ آشنا باشید، تخم مرغ هایی که در یخچال قرار می گیرند را می توان چهار تا پنج هفته پس از تاریخ درج شده روی بسته بندی نیز نگهداری کرد. اما تخم مرغ هایی که در یخچال نگهداری شده اند تا چه مدت خارج از یخچال دوام می آورند؟

پیش از آن که کم کم نگران شوید، شما می توانید تخم مرغ ها را به مدت دو ساعت در دمای اتاق یا یک ساعت در مای 90 درجه فارنهایت (32.2 درجه سانتیگراد) یا گرم‌تر نگهداری کنید. پس از دو ساعت بهتر است که تخم مرغ ها را دور بریزید و از تخم مرغ های جدید استفاده کنید، به جای این که شانس خود را درباره سالم بودن آنها امتحان کنید. چرا؟ زیرا تغییر دما می تواند رشد باکتری ها را تسهیل کند و تخم مرغ ها به طور ویژه مستعد آلودگی با یک باکتری بدنام به نام سالمونلا هستند.

نشانه های سالمونلا به هیچ عنوان خوشایند نیستند و از 12 ساعت تا 72 ساعت پس از عفونت پدیدار می گیرند که از آن جمله می توان به اسهال، تب، گرفتگی عضلات شکم، و استفراغ اشاره کرد. در برخی افراد اسهال ممکن است چنان شدید باشد که کار به بستری شدن در بیمارستان بکشد. بنابر برآورد سازمان غذا و داروی آمریکا، هر ساله حدود 79 هزار مورد بیماری و 30 مورد مرگ به واسطه تخم مرغ های آلوده به سالمونلا وجود دارند. در نتیجه، اگر تخم مرغ هایی که پیش‌تر در یخچال بوده اند به مدت یک شب روی پیشخوان آشپزخانه باقی مانده اند، ارزش استفاده و به خطر انداختن سلامت را ندارند.

خوشبختانه رسیدگی و پخت تخم مرغ به روش درست بسیار آسان است. اطمینان حاصل کنید تخم مرغ ها در دمای کمتر از 40 درجه فارنهایت (4.4 درجه سانتیگراد) در یخچال نگهداری می شوند، هر گونه تخم مرغ دارای ترک را دور بریزید و دست ها و ظروفی که با تخم مرغ های خام در تماس بوده اند را خوب بشویید.

تخم مرغ را چه مدت می توان بیرون از یخچال نگه داشت؟

museum90

7 ماده غذایی که باید هر روز مصرف شوند

7 ماده غذایی که باید هر روز مصرف شوند

هنگامی که موضوع سوخت روزانه مطرح می شود، سبزیجات در بالای فهرست مواد غذایی قرار می گیرند. آنها از کالری پایینی برخوردار هستند و محتوای فیبر و مواد مغذی ضروری بالایی دارند.

رژیم غذایی سالم یکی از ارکان اصلی حفظ سلامت کلی بدن انسان محسوب می شود. آن چه در طول روز مصرف می کنید نه تنها بر کل ساختار بدن تاثیرگذار است بلکه می تواند خلق و خوی شما را نیز دستخوش تغییر کند.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "منز فیتنس"، بدن انسان برای دریافت مواد مغذی به آن چه مصرف می کنید وابسته است. با انتخاب مواد غذایی درست می توانید به میزان کافی ویتامین ها و مواد معدنی را در اختیار بدن قرار دهید.

پروتئین بدون چربی

پروتئین بدون چربی ممکن است سوخت و ساز را در بدن تسریع کند و بدن را به چربی سوزی بیشتر تشویق کند. منابعی مانند گوشت بوقلمون، سینه مرغ و گوشت گاو پروتئین لازم برای عضله سازی را بدون چربی اشباع بیش از اندازه در اختیار بدن قرار می دهند.

سس گوجه فرنگی

سس گوجه فرنگی باید یکی از اجزا رژیم غذایی مردانه باشد. بنابر مطالعه دانشگاه هاروارد، خطر ابتلا به سرطان پروستات در مردانی که دو تا چهار بار در هفته سس قرمز مصرف کردند 35 درصد کمتر بود. از سس قرمز به همراه انواع مختلف ماکارونی، سبزیجات بخارپز یا تخم مرغ می توانید لذت ببرید.

سبزیجات چلیپایی

هنگامی که موضوع سوخت روزانه مطرح می شود، سبزیجات در بالای فهرست مواد غذایی قرار می گیرند. آنها از کالری پایینی برخوردار هستند و محتوای فیبر و مواد مغذی ضروری بالایی دارند. مطالعات نشان داده اند که سبزیجات چلیپایی مانند کلم، گل کلم، بروکلی، کلم بروکسل، کلم پیچ و کلم کیل ممکن است به محافظت در برابر سرطان به واسطه کاهش استرس اکسیداتیو و تحریک ترشح آنزیم هایی در بدن که با عوامل سرطان‌زا مبارزه می کنند، کمک کنند. نتایج یک مطالعه که رژیم غذایی مردان را تجزیه و تحلیل کرد، نشان داد، افرادی که پنج وعده یا بیشتر در هفته سبزیجات مصرف می کردند 50 درصد احتمال کمتری داشت به سرطان مثانه مبتلا شوند. سرطان مثانه مردان را دو تا سه برابر بیشتر از زنان تحت تاثیر قرار می دهد.

توت ها

گاهی اوقات ممکن است به واسطه تمرکز بر سبزیجات، پروتئین ها و کربوهیدارت های پیچیده در رژیم غذایی روزانه خود توت ها را فراموش کنید. اما توت ها زمانی که موضوع دنبال کردن یک رژیم غذایی متعادل مطرح می شود، عناصر مهمی محسوب می شوند. آنها منبع فوق العاده ای برای آنتی اکسیدان ها هستند که به مبارزه با رادیکال های آزاد، کند کردن روند پیری، و کاهش خطر سرطان کمک می کنند. توت ها همواره میان وعده هایی سالم و طراوت بخش محسوب می شوند و در برابر هوس خوردن خوراکی های شیرین انتخاب خوبی هستند. توت ها از محتوای فیبر بالا بهره می برند و به طور طبیعی می توانند احساس سیری را در فرد ایجاد کنند.

موز

موز یکی از گزینه هایی است که به طور منظم می توانید در رژیم غذایی خود جای دهید زیرا یک ابرماده غذایی همه کاره است. پژوهش ها نشان داده اند مواد غذایی سرشار از پتاسیم ممکن است خطر فشار خون بالا و سکته مغزی را کاهش دهند. یک موز اندازه متوسط بیش از 400 میلی گرم پتاسیم دارد و از این رو، منبع خوبی برای این ماده مغذی است.

سریال دارای فیبر بالا

دریافت فیبر کافی برای حفظ سلامت بدن انسان ضروری است و اگر در تلاش برای کاهش وزن خود هستید این مساله از اهمیت ویژه ای برخوردار می شود. فیبر احساس سیری را در فرد ایجاد می کند و عملکرد روان دستگاه گوارش را موجب می شود. سریال های تهیه شده از غلات کامل و حاوی فیبر بالا به آرامی گوارش می شوند، و سطوح قند خون را برای انرژی پایدار ثابت نگه می دارند. همچنین، آنها از دیگر مواد مغذی مانند ویتامین های B، آنتی اکسیدان ها و مواد معدنی مانند آهن، روی، مس، و منیزیم بهره می برند.

پسته

مغزهای خوراکی همواره در فهرست مواد غذایی سالم در جایگاه های بالا قرار می گیرند. آنها منبعی فوق العاده برای اسیدهای چرب امگا-3 هستند که به بهبود سلامت قلب کمک می کنند و افرون بر این، محتوای پروتئین عضله ساز را ارائه می کنند. تنها نقطه ضعف مغزهای خوراکی مانند پسته محتوای کالری بالای آنها است و از این رو، باید نسبت به اندازه وعده های مصرفی خود توجه داشته باشید. پسته یکی از محبوب‌ترین مغزهای خوراکی است که با مصرف روزانه آن می توانید از فواید سلامت مختلف بهره‌مند شوید.
-------------------------------
http://www.asriran.com/fa/news/536491/7
======================

7 ماده غذایی که باید هر روز مصرف شوند

museum90

طول عمر بیشتر با این گزینه‌ها

طول عمر بیشتر با این گزینه‌ها

این که تمام طول روز را روی مبل در خانه سپری کنید، بدون تردید شانس تصادف با خودرو را کاهش می دهد، اما در بلند مدت این کار به سود شما تمام نخواهد شد. کم تحرکی نیز می تواند سلامت بدن انسان را به شدت تهدید کند.

در شرایطی که به طور قطع هیچ تضمینی در زندگی انسان وجود ندارد، از جمله این که نفس های پایانی خود را چه زمانی خواهید کشید، روش هایی وجود دارند که می توانند در کسب هدف زندگی طولانی‌تر به شما کمک کنند.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "اکتیو بیت"، در شرایطی که زندگی طولانی‌تر برای افراد بسیاری مهم است، حفظ کیفیت بالای زندگی نیز عاملی کلیدی محسوب می شود.

تحرک داشته باشید

این که تمام طول روز را روی مبل در خانه سپری کنید، بدون تردید شانس تصادف با خودرو را کاهش می دهد، اما در بلند مدت این کار به سود شما تمام نخواهد شد. کم تحرکی نیز می تواند سلامت بدن انسان را به شدت تهدید کند. اگر به 50 سالگی رسیده و هرگز در کلاس های ورزشی و فعالیت های جسمانی شرکت نکرده اید نیز برای آغاز این کار و بهره‌مند شدن از فواید تحرک دیر نیست.

تنها یک پیاده روی سریع یک تا دو ساعته سه بار در هفته می تواند اساسا سن فیزیولوژیکی شما را حدود 10 سال معکوس کند. جای شگفتی نیست که تقویت توانایی های هوازی و عضلانی در کنار کاهش وزن می تواند امید به زندگی و طول عمر را در شما افزایش دهد.

کالری مصرفی را کاهش دهید

به نظر می رسد گرسنگی، حداقل با توجه به آزمایش هایی که روی حیوانات انجام شده است، به طول عمر بیشتر کمک می کند. اگرچه درباره این که کاهش کالری مصرفی می تواند اثری مشابه روی انسان داشته باشد یا خیر بحث وجود دارد، اما آزمایش صورت گرفته روی موش های آزمایشگاهی نشان داده است که دنبال کردن یک رژیم غذایی که موجب گرسنگی می شود، طول عمر تقریبا دو برابری را به همراه دارد. اما اگر فردی دوستدار غذا و پخت و پز هستید، این روشی خوب برای بهبود کیفیت زندگی و افزایش طول عمر محسوب نمی شود.

بیشتر کار کنید

در شرایطی که برخی ممکن است مشاغل استرس‌زا را با کاهش طول عمر پیوند دهند، به نظر می رسد سخت کار کردن به افزایش طول عمر انسان کمک خواهد کرد. در همین راستا، بازنشستگی پیش از موعد ممکن است خطر مرگ زودرس را افزایش دهد.

پژوهش دانشگاه اُرگان نشان داده است که کار کردن پس از سن 65 سالگی می تواند به معنای طول عمر بیشتر باشد و فواید آن در افرادی که در سن 66 سالگی بازنشسته شدند، نشان داده شده است. حتی افرادی که خود را به عنوان افرادی ناسالم معرفی کردند از فواید بازنشتگی به تعویق افتاده بهره‌مند شده بودند.

در کنار شریک زندگی خود باشید

به نظر می رسد ازدواج در زمینه افزایش طول عمر عامل مثبت بزرگی محسوب می شود. پژوهش های صورت گرفته نشان داده اند که به طور ویژه مردان متاهل هم از نظر روانی و هم از نظر جسمانی نسبت به مردان مجرد سالم‌تر هستند و در نتیجه احتمال تجربه زندگی طولانی‌تر برای آنها بیشتر است.

پژوهش دانشگاه هاروارد نشان داده است که مردان متاهل در مقایسه با همتایان مجرد خود احتمال بیشتری دارد سرطان های مرگبار را در مراحل اولیه تشخیص دهند، که در زمینه درمان موثرتر عامل کلیدی محسوب می شود. به نظر می رسد ازدواج برای سلامت قلب انسان نیز مفید است. مطالعه ای دیگر نشان داده است که مردان متاهل نسبت به مردان مجرد 46 درصد احتمال کمتری دارد مرگ در نتیجه بیماری قلبی را تجربه کنند.

دیر بچه دار شوید

پژوهش صورت گرفته توسط NECS نشان داده است زنانی که برای بچه دار شدن تا 33 سالگی صبر می کنند از شانس بیشتری برای زندگی طولانی‌تر نسبت به زنانی که آخرین فرزند خود را پیش از 30 سالگی به دنیا آورده اند، برخوردار هستند. زنانی که آخرین فرزند خود را پس از 33 سالگی به دنیا آورده اند، در مقایسه با زنانی که پیش از 30 سالگی بچه دار شدند، شانس خود برای رسیدن به سن 95 سالگی را دو برابر کردند. همچنین، شواهدی وجود دارند که نشان می دهند تغییرات ژنتیکی که وضعیت باروری یک زن را برای مدتی طولانی‌تر حفظ می کنند، شانس وی برای طول عمر بیشتر را افزایش می دهند.

روابط خود را حفظ کنید

اگر در خانه گوشه نشین شوید، امکان کاهش طول عمر خود را بیشتر می کنید. یک زندگی اجتماعی سالم می تواند به اندازه پرهیز از سیگار کشیدن در افزایش طول عمر انسان موثر باشد. و البته ما درباره ارتباط با دوستان در شبکه های اجتماعی و فضای مجازی صحبت نمی کنیم، بلکه تعاملات واقعی مد نظر هستند.

مطالعات آزمایشگاهی نشان داده اند که در موقعیت های پر استرس همراهی فردی که ارتباطی نزدیک با وی دارید موجب می شود تا فشار خون و ضربان قلب با نرخ کمتری افزایش یابند.

بیشتر لبخند بزنید

بدون تردید، این توصیه را پیش از این بارها از افراد مختلف شنیده اید، اما مطالعات صورت گرفته اثر آن را ثابت کرده اند. لبخند زدن موجب ترشح اندورفین و سروتونین می شود که به کنترل التهاب و درد کمک می کند. در حقیقت، خندیدن یک تقویت کننده قدرتمند سیستم ایمنی بدن انسان و تثبیت کننده خلق و خو است.