راه سلامت سی

چگونگی پیشگیری از پوکی استخوان

انجام آزمایش تراکم مواد معدنی استخوان پس از 35 سالگی و هر چند سال یک بار اهمیت دارد.

تراکم مواد معدنی استخوان به سطح مواد معدنی موجود در استخوان ها ارجاع می شود، که نشان دهنده قدرت و تراکم آنها است. تراکم مواد معدنی استخوان که به کمتر از سطوح عادی کاهش یابد، اما به اندازه ای کم نباشد که در قالب پوکی استخوان طبقه بندی شود، به نام استئوپنی شناخته می شود.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "هلث"، استئوپنی به طور کلی موجب درد یا نشانه های دیگر نمی شود. اما درک چگونگی پیشگیری از آن مهم است زیرا می تواند به پوکی استخوان تبدیل شود، و در این حالت استخوان ها چنان ضعیف می شوند که به راحتی می شکنند.

سن یکی از دلایل اصلی تراکم مواد معدنی استخوان پایین است. با افزایش سن، استخوان ها شاهد روند از دست دادن مواد معدنی، حجم و ساختار خود هستند، که آنها را تضعیف کرده و در برابر شکستگی آسیب پذیرتر می سازد.

عوامل مختلفی می توانند به استئوپنی منجر شوند که از آن جمله می توان به اختلالات خوردن، مشکلات سوخت و ساز، شیمی درمانی، قرار گرفتن در معرض تابش اشعه، تاریخچه خانوادگی، ساختار بدنی نحیف، کمبود فعالیت جسمانی، سیگار کشیدن، و مصرف منظم نوشابه های گازدار و نوشیدنی های الکلی اشاره کرد.

بانوان در معرض خطر بیشتری نسبت به ابتلا به استئوپنی و استئوپروز یا پوکی استخوان قرار دارند.

نشانه های تعریف شده ای برای استئوپنی وجود ندارند و ممکن است فرد هیچ درد یا تغییرات دیگری را طی روند نازک‌تر شدن استخوان های خود تجربه نکند. بر همین اساس است که انجام آزمایش تراکم مواد معدنی استخوان پس از 35 سالگی و هر چند سال یک بار اهمیت دارد.

اگر در گروه با خطر بالا برای ابتلا به استئوپنی قرار دارید با انجام برخی تغییرات ساده در سبک زندگی و رژیم غذایی می توانید از کاهش تراکم مواد معدنی استخوان و تبدیل شدن آن به پوکی استخوان پیشگیری کنید.

به میزان کافی کلسیم مصرف کنید

کلسیم یکی از مهم‌ترین مواد مغذی برای افزایش تراکم استخوانی است. استخوان ها به طور عمده از کلسیم تشکیل شده اند، در نتیجه، این ماده مغذی برای پیشگیری از هر گونه بیماری مرتبط با استخوان حیاتی است.

در حقیقت، یک رژیم غذایی با سطح کلسیم پایین به تراکم استخوانی پایین و پوکی استخوان زودرس منجر می شود. افرادی که در بازه سنی 19 تا 50 سال قرار دارند باید روزانه حدود 1,000 میلی گرم کلسیم مصرف کنند. برای بانوان، این رقم برابر با 1,200 میلی گرم در روز است.

شما می توانید نیاز روزانه خود به کلسیم را از طریق مصرف لبنیات ارگانیک، ماهی ساردین، سبزیجات سبز تیره مانند بروکلی، محصولات غنی شده سویا مانند توفو، میوه های خشک شده، و ... تامین کنید. اگر یک رژیم غذایی متعادل ندارید، باید با پزشک خود درباره استفاده از مکمل های کلسیم مشورت کنید.

مصرف ویتامین D را افزایش دهید

ویتامین D یکی دیگر از مواد مغذی کلیدی برای پشتیبانی از سلامت استخوان ها است و نقشی مهم در کاهش خطر ابتلا به استئوپنی ایفا می کند. ویتامین D به بدن در استفاده بهینه از کلسیم نیز کمک می کند.

مقدار مصرف روزانه توصیه شده 2,000 واحد بین المللی برای بزرگسالان است.

ویتامین D را می توانید از طریق مصرف تخم مرغ، ماهی سالمون، ماهی ساردین، شمشیر ماهی، و مواد غذایی غنی شده مانند غلات صبحانه و آب پرتقال تامین کنید. همچنین، بدن هنگامی که در معرض نور خورشید قرار می گیرد ویتامین D تولید می کند. برای تحقق این هدف روزی 10 تا 15 دقیقه آفتاب بگیرید.

فعال باشید

ورزش منظم برای سلامت کلی بدن انسان خوب است و سلامت استخوان ها نیز از فواید آن بهره‌مند می شوند. استخوان ها در واکنش به استرس جسمانی شکل می گیرند، از این رو، فعالیت جسمانی منظم برای پیشگیری از کاهش تراکم مواد معدنی استخوان مفید است.

در حقیقت، سبک زندگی کم تحرک یک عامل خطر آفرین برای استئوپنی و پوکی استخوان محسوب می شود.

برای حفظ سلامت استخوان ها، انجام حداقل 30 دقیقه فعالیت جسمانی سبک روزانه در بیشتر روزهای هفته را فراموش نکنید. فعالیت هایی مانند پیاده روی، دویدن آرام، کوهنوردی و رقص همگی انتخاب های خوبی برای تمرین دادن بدن و پیشگیری از استئوپنی محسوب می شوند.

انجام تمرینات ورزشی با استفاده از نوارهای لاستیکی به سلامت استخوان های بالا تنه کمک می کند و همچنین قدرت و تعادل را بهبود می بخشد.

سیگار کشیدن را ترک کنید

سیگار کشیدن برای سلامت کلی بدن و به ویژه سلامت استخوان ها مضر است. سیگار کشیدن می تواند از جذب کارآمد کلسیم در بدن جلوگیری کند و از این رو، توده استخوانی کاهش یابد. در حقیقت، افراد سیگاری در معرض خطر بیشتری برای شکستگی استخوان نسبت به غیر سیگاری ها قرار دارند.

کافئین کمتری مصرف کنید

قهوه زمانی که در مقادیر محدود مصرف شود، برخی فواید سلامت را ارائه می کند، اما متاسفانه کافئین در هر شکلی برای سلامت استخوان ها خوب نیست. مصرف بیش از اندازه کافئین می تواند در توانایی بدن برای جذب کلسیم اختلال ایجاد کند، که این ماده مغذی برای سلامت استخوان ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

غذاهای سرشار از ویتامین K مصرف کنید

برای افزایش سطح تراکم مواد معدنی استخوان به مصرف ویتامین K توجه داشته باشید. این ویتامین به بدن در تولید پروتئین هایی که برای سلامت استخوان ها ضروری هستند و کاهش مقدار کلسیم دفع شده از بدن کمک می کند. برای تقویت استخوان های خود می توانید مواد غذایی سرشار از ویتامین K مانند کلم کیل، جوانه بروکسل، برگ شلغم، لبنیات تخمیر شده، آلو و بروکلی مصرف کنید.

پتاسیم بیشتری مصرف کنید

پتاسیم برای حفظ سلامت عضلات یک ماده مغذی مهم محسوب می شود، اما به حفظ سلامت استخوان ها نیز کمک می کند. این ماده معدنی می تواند اسیدهایی که کلسیم را در بدن از بین می برند، خنثی کند. همان گونه که پیش‌تر اشاره شد، کلسیم یک ماده مغذی مهم برای سلامت استخوان است.

از بهترین منابع برای پتاسیم می توان به موز، آووکادو، توت فرنگی، پرتقال، انبه، کیوی، زردآلو، خرما، هویج، سیب زمینی شیرین، اسفناج، بروکلی، چغندر سوئیسی و فلفل قرمز اشاره کرد. میزان دوز توصیه شده روزانه برای بزرگسالان برابر با 4,700 میلی گرم است.

مواد غذایی سرشار از منیزیم مصرف کنید

برای بهبود سلامت استخوان و کاهش خطر استئوپنی باید هر روز مواد غذایی سرشار از منیزیم مصرف کنید. منیزیم برای بیش از 325 سیستم آنزیمی در بدن که هزاران فعل و انفعال شیمیایی را کنترل می کنند و همچنین برای سلامت استخوان ها مهم هستند، مورد نیاز است. منیزیم هورمون کلسی تونین را تحریک می کند، که به حفظ ساختار استخوانی کمک می کند.

از جمله منابع غذایی خوب برای منیزیم می توان به بادام، آووکادو، موز، لوبیا، دانه کدو تنبل، توفو، شیر سویا، گردو، سیب زمینی با پوست، ماست، غلات کامل، و سبزیجات سبز برگ اشاره کرد.

همچنین، شما می توانید پس از مشورت با پزشک از مکمل های منیزیم نیز استفاده کنید.

مصرف سدیم را کاهش دهید

نمک یکی از دلایل دفع بیش از حد کلسیم از طریق کلیه ها محسوب می شود. در حقیقت، سدیم بیش از اندازه یک عامل خطر آفرین برای شکنندگی استخوان است.

برای بهبود سلامت استخوان ها، محدود کردن مصرف نمک اهمیت دارد. بنابر پیشنهاد انجمن قلب آمریکا، روزانه باید کمتر از 1,500 میلی گرم نمک مصرف شود.

مواد غذایی سرشار از ویتامین C مصرف کنید

ویتامین C از کاهش تراکم مواد معدنی استخوان پیشگیری می کند. کلاژن، پروتئین اصلی در استخوان ها است و ویتامین C نقش کلیدی در تولید کلاژن ایفا می کند.

مصرف کافی ویتامین C می تواند به افزایش تراکم استخوان کمک کند. این می تواند به شکل گیری استخوان هایی قوی‌تر و همچنین، کاهش خطر شکستگی استخوان منتج شود.

برای دریافت ویتامین C می توانید مصرف میوه ها و سبزیجات سرشار از این ماده مغذی مانند پرتقال، فلفل دلمه ای، بروکلی، توت فرنگی، جوانه بروکسل، آناناس، کیوی، طالبی و گل کلم را مد نظر قرار دهید.

همچنین، شما می توانید پس از مشورت با پزشک از مکمل های ویتامین C استفاده کنید.

--------------------------------

http://www.asriran.com/fa/news/521148

=========================

ماده‌ای خطرناک در سیب زمینی سرخ‌کرده!

آکریلامید، آلاینده ای است که هنگام سرخ کردن، کباب کردن، پختن یا روش های دیگر پخت در دماهای بالا - بیش از 120 درجه سلسیوس - تولید می شود.

پوسته قهوه ای روی سیب زمینی های سرخ شده یا رنگ تیره نان تست برشته حاکی از وجود یک ماده شیمیایی است که می تواند برای سلامت بدن انسان مضر باشد.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "تودی"، آکریلامید، آلاینده ای است که هنگام سرخ کردن، کباب کردن، پختن یا روش های دیگر پخت در دماهای بالا - بیش از 120 درجه سلسیوس - تولید می شود.

مطالعه ای جدید که توسط پژوهشگران انگلیسی انجام شد، نشان می دهد که بیشتر مردم از وجود آکریلامید هیچ اطلاعی ندارند. اما آیا باید نگران آن باشید؟ در ادامه بیشتر به این موضوع می پردازیم.

چه چیزی موجب نگرانی است؟

بر اساس مطالعات صورت گرفته روی حیوانات، آکریلامید به عنوان یک ماده سرطان‌زا احتمالی برای انسان در نظر گرفته شده است، اما مطالعات انسانی همچنان ناقص هستند.

کدام مواد غذایی تحت تاثیر قرار گرفته اند؟

آکریلامید بیشتر در غذاهایی که از محصولات گیاهی و غلات تهیه شده و در دماهای بالا پخت می شوند، یافت می شود. همچنین، این ماده شیمیایی زمانی که دانه های قهوه بو داده می شوند نیز در قهوه شکل می گیرد.

سازمان استاندارد غذایی بریتانیا بیشترین میزان تراکم آکریلامید را در تنقلات، سیب زمینی ها - به ویژه سیب زمینی های سرخ شده - و غلات صبحانه یافته است. مطالعات دیگر به این نکته اشاره داشته اند که چیپس های سیب زمینی و سیب زمینی سرخ شده سطوح بالاتری از آکریلامید را نسبت به مواد غذایی دیگر دارا هستند.

از سوی دیگر، لبنیات، گوشت و ماهی، یا غذاهایی که بخارپز یا جوشانده می شوند، کمترین میزان آکریلامید را داشته یا فاقد آن هستند.

آیا باید مصرف غذاهای سرخ شده یا کباب شده را متوقف کنید؟

پاسخ سازمان غذا و داروی آمریکا منفی است. این سازمان به مردم توصیه کرده است که یک رژیم غذایی سالم را دنبال کنند و از مصرف غذاهای بیش از اندازه سرخ شده یا کباب شده پرهیز کنند. پخت سیب زمینی تا زمانی که رنگ زرد طلایی به خود بگیرد و به رنگ قهوه ای درنیاید، به کاهش شکل گیری آکریلامید کمک می کند و این مساله درباره نان تست شده قهوه ای روشن در برابر قهوه ای تیره نیز صادق است.

همچنین، توصیه می شود از نگهداری سیب زمینی در یخچال پرهیز شود زیرا می تواند سطوح آکریلامید را افزایش دهد. بهتر است سیب زمینی ها را در مکانی تاریک و خنک نگهداری کنید.

اگر نگران آکریلامید هستید، مصرف مواد غذایی آب‌پز یا بخارپز، به ویژه برای سبزیجاتی مانند سیب زمینی، به جای سرخ یا کبابی کردن آنها می تواند اقدامی عاقلانه باشد. اگر به غذای سرخ کرده یا کبابی علاقه دارید، این کار را گاه به گاه انجام دهید و اندازه وعده های غذایی را کوچک انتخاب کنید و از مصرف بخش های بسیار قهوه ای یا سوخته پرهیز کنید.

کنار گذاشتن سیب زمینی سرخ کرده یا چیپس برای کاهش مواجهه با آکریلامید، به ویژه برای افرادی که

مصرف زیادی دارند، مفید است و همچنین، این کار فضای بیشتری را برای مصرف انواع مختلف سبزیجات،

میوه ها و پروتئین های بدون چربی مانند ماهی و مغزهای خوراکی فراهم می کند.

-------------------------------

http://www.asriran.com/fa/news/520703

========================

به این دلایل غلات کامل مصرف کنید

یکی از بزرگترین فواید سلامت غلات کامل کاهش خطر ابتلا به بیماری قلبی است، که یکی از دلایل اصلی مرگ و میر در سراسر جهان محسوب می شود.

غلات کامل یا سبوس‌دار ده‌ها هزار سال است که توسط مردم جهان مورد استفاده قرار می گیرند. اما بسیاری از رژیم های غذایی مدرن، از قبیل رژیم غذایی پالئو، ادعا می کنند که مصرف غلات برای سلامت انسان مضر است.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "کر2"، در شرایطی که مصرف غلات پالایش شده به طور قطع با مشکلات سلامت مانند چاقی و التهاب پیوند خورده اند، غلات کامل داستان دیگری دارند. از جمله فواید سلامت مصرف غلات کامل می توان به کاهش خطر ابتلا به دیابت، بیماری قلبی، و فشار خون بالا اشاره کرد. در ادامه با برخی از فواید سلامت غلات کامل و این که چه افرادی باید از آنها پرهیز کنند، بیشتر آشنا می شویم.

غلات کامل چه چیزی هستند؟

دانه های غلات کامل دارای سه بخش هستند:

سبوس: پوسته سخت بیرونی دانه است که حاوی فیبر، مواد معدنی و آنتی اکسیدان ها است.

آندوسپرم یا درون دانه: لایه میانی دانه است که بیشتر از کربوهیدات ها تشکیل شده است.

جوانه: این لایه داخلی دارای ویتامین ها، مواد معدنی، پروتئین و ترکیبات گیاهی است.

دانه ها می توانند ترک خورده یا خرد شده باشند، اما تا زمانی که این سه بخش حضور داشته باشند، همچنان به عنوان غلات کامل در نظر گرفته می شوند.

در غلات پالایش شده سبوس و جوانه حذف می شوند و تنها آندوسپرم باقی می ماند.

اگرچه غلات پالایش شده غنی شده حاوی برخی ویتامین ها و مواد معدنی افزوده شده هستند، اما همچنان به اندازه نسخه های کامل سالم یا مغذی نیستند.

انواع مختلفی از غلات کامل وجود دارند که شامل موارد زیر می شوند:

جو دوسر

دانه ذرت

ارزن

کوینوآ

برنج قهوه ای

چاودار کامل

برنج وحشی

گندم توت (Wheat berry)

بلغور

گندم سیاه

جو

ذرت خوشه ای

محصولات تهیه شده از این مواد غذایی نیز به عنوان غذاهای غلات کامل در نظر گرفته می شوند که از آن جمله می توان به نان، پاستا، و برخی غلات صبحانه اشاره کرد.

هنگامی که محصولات تهیه شده از غلات کامل را خریداری می کنید باید به فهرست مواد تشکیل دهنده آنها توجه داشته باشید و اطمینان حاصل کنید به طور کامل از غلات کامل تولید شده اند و نه ترکیبی از غلات کامل و پالایش شده. همچنین، به محتوای قند توجه داشته باشید، به ویژه در مورد غلات صبحانه، که برخی محصولات به طور معمول حاوی مقادیر زیادی قند افزوده شده هستند. مشاهده برچسب غلات کامل روی بسته بندی یک محصول لزوما به معنای آن نیست که با محصولی سالم مواجه هستید.

غلات کامل سرشار از مواد مغذی و فیبر هستند

غلات کامل مواد مغذی بسیاری را ارائه می کنند که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:

فیبر: سبوس بیشترین میزان فیبر در غلات کامل را دارا است.

ویتامین ها: غلات کامل به طور ویژه سرشار از ویتامین های B، از جمیه نیاسین، تیامین و فولات هستند.

مواد معدنی: غلات کامل منبع خوبی برای مواد معدنی مانند روی، آهن، منیزیم و منگنز هستند.

پروتئین: غلات کامل در هر وعده می توانند چند گرم پروتئین را تامین کنند.

آنتی اکسیدان ها: چندین ترکیب در غلات کامل به عنوان آنتی اکسیدان ها عمل می کنند که از آن جمله می توان به اسید فیتیک، لیگنین، و ترکیبات گوگردی اشاره کرد.

ترکیبات گیاهی: غلات کامل انواع بسیاری از ترکیبات گیاهی که در پیشگیری از بیماری نقش دارند را ارائه می کنند، که از آن جمله می توان به لیگنان ها، استانول ها و استرول ها اشاره کرد.

مقدار دقیق این مواد مغذی با توجه به نوع دانه متفاوت است. به عنوان نمونه، در ادامه به مواد مغذی کلیدی در 28 گرم جو دوسر خشک شده اشاره می شود:

فیبر: 3 گرم

منگنز: 69 درصد از مقدار توصیه شده روزانه

فسفر: 15 درصد از مقدار توصیه شده روزانه

تیامین: 14 درصد از مقدار توصیه شده روزانه

منیزیم: 12 درصد از مقدار توصیه شده روزانه

مس: 9 درصد از مقدار توصیه شده روزانه

روی و آهن: 7 درصد از مقدار توصیه شده روزانه

غلات کامل خطر ابتلا به بیماری قلبی را کاهش می دهند

یکی از بزرگترین فواید سلامت غلات کامل کاهش خطر ابتلا به بیماری قلبی است، که یکی از دلایل اصلی مرگ و میر در سراسر جهان محسوب می شود.

نتایج مطالعه ای که در سال 2016 انجام شد، نشان داد که مصرف سه وعده 28 گرمی از غلات کامل در روز ممکن است خطر ابتلا به بیماری قلبی را به میزان 22 درصد کاهش دهد. در حقیقت، مصرف تا 198 گرم غلات کامل در روز با خطر کاهش یافته ابتلا به بیماری قلبی پیوند خورده بود.

غلات کامل خطر سکته مغزی را کاهش می دهند

غلات کامل ممکن است به کاهش خطر سکته مغزی نیز کمک کنند. در تجزیه و تحلیل شش مطالعه که تقریبا 250 هزار نفر را شامل می شدند، خطر سکته مغزی در آنهایی که بیشترین میزان غلات کامل را مصرف می کردند، نسبت به افرادی که کمترین میزان مصرف را داشتند، 14 درصد کمتر بود.

افزون بر این، سه ترکیب در غلات سبوس‌دار شامل فیبر، ویتامین K، و آنتی اکسیدان ها می توانند خطر سکته مغزی را کاهش دهند.

مصرف غلات کامل در رژیم های غذایی مدیترانه ای و دَش نیز توصیه شده است، که هر دو آنها می توانند خطر سکته مغزی را کاهش دهند.

غلات کامل خطر ابتلا به چاقی را کاهش می دهند

مصرف مواد غذایی سرشار از فیبر می تواند احساس سیری را برای مدت زمان طولانی‌تر ایجاد کند و از پرخوری جلوگیری کند. این یکی از دلایلی است که رژیم های غذایی سرشار از فیبر برای کاهش وزن توصیه می شوند.

غلات کامل و محصولات تهیه شده از آنها احساس سیری بیشتری نسبت به غلات پالایش شده در انسان ایجاد می کنند و مطالعات بسیاری نشان داده اند که ممکن است خطر ابتلا به چاقی را کاهش دهند.

در بررسی 15 مطالعه که تقریبا شامل 120 هزار نفر می شدند، مصرف سه وعده غلات کامل در روز با شاخص توده بدنی پایین‌تر و چربی شکمی کمتر پیوند خورده بود.

غلات کامل خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را کاهش می دهند

مصرف غلات کامل به جای غلات پالایش شده ممکن است خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را کاهش دهد. بررسی 16 مطالعه نشان داد که استفاده از غلات کامل به جای غلات پالایش شده و مصرف حداقل دو وعده در روز غلات کامل می تواند خطر ابتلا به دیابت را کاهش دهد.

غلات کامل سرشار از فیبر هستند که می تواند به کنترل وزن کمک کرده و از چاقی که یکی از عوامل خطرآفرین برای ابتلا به دیابت محسوب می شود، پیشگیری کند.

افزون بر این، مصرف غلات کامل با سطوح قند خون پایین‌تر در حالت ناشتا و افزایش حساسیت به انسولین پیوند خورده است. این می تواند تا حدی به واسطه وجود منیزیم باشد. این ماده معدنی که در غلات کامل یافت می شود به سوخت و ساز کربوهیدارت ها در بدن کمک می کند و همچنین با حساسیت به انسولین مرتبط است.

توجه داشته باشید که این اقدام جنبه پیشگیری دارد و اگر به دیابت نوع 2 مبتلا هستید، ممکن است نیازمند محدود کردن مصرف مواد غذایی با محتوای کربوهیدارت بالا مانند غلات، از جمله غلات کامل باشید، زیرا آنها می توانند سطوح قند خون را افزایش دهند.

غلات کامل از گوارش سالم پشتیبانی می کنند

فیبر موجود در غلات کامل می تواند به روش های مختلف از گوارش سالم پشتیبانی کند. نخست، فیبر به دفع راحت مدفوع و پیشگیری از یبوست کمک می کند.

دوم، برخی انواع فیبر در غلات به عنوان پریبیوتیک عمل می کنند. این به معنای آن است که باکتری های خوب را در روده تغذیه می کنند، که برای سلامت گوارش مهم است.

غلات کامل التهاب مزمن را کاهش می دهند

التهاب ریشه بسیاری از بیماری های مزمن است. خوشبختانه، برخی شواهد نشان می دهند که غلات کامل می توانند به کاهش التهاب کمک کنند.

در یک مطالعه، بانوانی که بیشترین میزان غلات کامل را مصرف کرده بودند، احتمال کمتری داشت از بیماری های مزمن مرتبط با التهاب جان خود را از دست بدهند.

همچنین، در یک مطالعه جدید، افرادی با رژیم های غذایی ناسالم که محصولات تهیه شده از گندم پالایش شده را با محصولات غلات کامل جایگزین کرده بودند، شاهد کاهش نشانگرهای التهابی بودند.

غلات کامل می توانند خطر ابتلا به سرطان را کاهش دهند

مطالعات انجام شده روی غلات کامل و خطر ابتلا به سرطان نتایج یک دستی را ارائه نکرده اند، اگرچه نشانه های امیدوارکننده ای وجود دارند. بررسی 20 مطالعه در سال 2016 نشان داد که شش مطالعه خطر کاهش یافته ابتلا به سرطان را نشان داده، در شرایطی که 14 مطالعه پیوندی بین مصرف غلات کامل و ابتلا به سرطان نشان نداده بودند.

پژوهشی جدید نشان داده است که قوی‌ترین فواید ضد سرطانی غلات کامل در برابر سرطان روده بزرگ است، که یکی از انواع شایع سرطان در مردان و زنان محسوب می شود.

افزون بر این، برخی فواید سلامت که با فیبر پیوند خورده اند، ممکن است خطر ابتلا به سرطان را کاهش دهند، که از آن جمله می توان به نقش آنتی اکسیدانی و پریبیوتیکی اشاره کرد.

اجزا دیگر غلات کامل مانند اسید فیتیک، اسیدهای فنلی و ساپونین ها نیز ممکن است گسترش سرطان را کند کنند.

غلات کامل با حطر کاهش یافته مرگ زودرس پیوند خورده اند

هنگامی که خطر ابتلا به بیماری مزمن را کاهش می دهید، به طور معمول خطر مرگ زودرس را نیز کاهش می دهید. نتایج مطالعه ای که در سال 2015 انجام شد، نشان داد که مصرف غلات کامل به طور ویژه خطر مرگ ناشی از ابتلا به بیماری قلبی را کاهش می دهد.

مصرف غلات کامل برای همه خوب نیست

در شرایطی که مصرف غلات کامل برای بیشتر مردم بی ضرر است، اما ممکن است برای همه گزینه خوبی نباشد.

بیماری سلیاک و حساسیت به گلوتن

برخی غلات حاوی گلوتن، نوعی پروتئین که برخی افراد به آن حساسیت دارند، هستند. دارا بودن حساسیت به گلوتن یا ابتلا به بیماری سلیاک می تواند موجب طیف گسترده ای از نشانه ها از جمله خستگی، سوء هاضمه و درد مفصل شود.

غلات کامل فاقد گلوتن مانند گندم سیاه، برنج، و جو دوسر برای بیشتر افراد مبتلا به این شرایط مناسب هستند. با این وجود، برخی افراد در تحمل انواع مختلف غلات مشکل دارند و پریشانی گوارشی و نشانه های دیگر را در نتیجه مصرف این مواد غذایی تجربه می کنند.

سندرم روده تحریک پذیر

برخی غلات مانند گندم، سرشار از کربوهیدارت های زنجیره کوتاه به نام FODMAPها هستند. این کربوهیدارت ها

می توانند موجب شکل گیری نشانه هایی در افراد مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر شوند.

دیورتیکولیت

بیماری های دیگری وجود دارند که افراد مبتلا به آنها باید از مصرف فیبر پرهیز کنند.

دیورتیکولیت، التهاب کیسه های کوچک در روده، نیازمند دنبال کردن یک رژیم

غذایی با محتوای فیبر بسیار کم است.

-------------------------------

این در شرایطی است که مصرف فیبر می تواند به پیشگیری از ابتلا به این بیماری کمک کند.

----------------------------

http://www.asriran.com/fa/news/520706

======================

راه سلامت بیست ونه

مرکبات بیشتر به 7 دلیل!

فلاونوئیدهای موجود در میوه های خانواده مرکبات ممکن است به پیشگیری از بیماری های انحطاط عصبی، مانند آلزایمر و پارکینسون، که در نتیجه تجزیه سلول ها در سیستم عصبی شکل می گیرند، کمک کنند.

میوه های خانواده مرکبات با رنگ های درخشان و جذاب خود روشنایی آفتاب را وارد روزهای زمستان می کنند. اما این میوه ها تنها زیبا و خوشمزه نیستند، بلکه فواید سلامت قابل توجهی نیز ارائه می کنند.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "اتوریتی نیوتریشن"، این دسته از میوه ها شامل لیموها، لیموترش ها، پرتقال ها، و گریپ فروت ها و همچنین نمونه های پیوندی و ارقام بیشتر می شوند. مرکبات فواید سلامت مختلفی از تقویت سیستم ایمنی تا مبارزه با سرطان را ارائه می کنند.

مرکبات چیست؟

میوه های خانواده مرکبات روی درخت ها و درختچه های شکوفه دهنده رشد می کنند. پوستی چرمی و مغز میوه سفید که بخش آبدار را در بر گرفته است از ویژگی های میوه های این خانواده محسوب می شوند. مرکبات بومی استرالیا، گینه نو، کالدونیای نو و احتمالا جنوب شرق آسیا هستند.

امروزه، مرکبات در آب و هوای گرمسیری و نیمه گرمسیری در سراسر جهان پرورش داده می شوند. از تولیدکنندگان اصلی مرکبات می توان به اسپانیا، برزیل، چین، آمریکا، مکزیک و هند اشاره کرد. جالب توجه است که نزدیک به یک سوم از میوه های خانواده مرکبات برای تهیه آبمیوه مورد استفاده قرار می گیرند.

از محبوب ترین انواع میوه های خانواده مرکبات می توان به موارد زیر اشاره کرد:

پرتقال های شیرین: والنسیا، پرتقال خونی، کارا کارا، ناول

ماندارین ها: ساتسوما، کلمانتین، تانگور، تانجلو

لیمو ترش ها: ایرانی، کافیر، کی لایم

گریپ فروت: سفید، سرخ یاقوتی، اوروبلانکو

لیموها: یورکا، مایر

انواع دیگر: سیترون، سوداچی، یوزو، پوملوس

آنها سرشار از ویتامین ها و ترکیبات گیاهی هستند

میوه های خانواده مرکبات منبع عالی برای ویتامین C هستند، که یک ماده مغذی تقویت کننده سیستم ایمنی است و پوست را نرم و کشسان نگه می دارد.

در حقیقت، تنها یک پرتقال متوسط می تواند کل ویتامین C مورد نیاز روزانه انسان را تامین کند.

میوه های خانواده مرکبات حاوی مقادیر خوبی از ویتامین ها و مواد معدنی دیگر هستند، که بدن برای عملکرد درست به آنها نیاز دارد، و از آن جمله می توان به ویتامین های B، پتاسیم، فسفر، منیزیم و مس اشاره کرد.

همچنین، این میوه ها سرشار از ترکیبات گیاهی هستند، و فواید سلامت مختلف را ارائه می کنند، که آثار ضد التهابی و آنتی اکسیدانی از آن جمله اند.

این ترکیبات شامل بیش از 60 نوع از فلاونوئیدها، کاروتنوئیدها، و عصاره ها می شوند و مسئول بسیاری از فواید سلامت میوه های خانواده مرکبات هستند.

آنها منبع خوبی برای فیبر هستند

میوه های خانواده مرکبات منبع خوبی برای فیبر هستند. تنها یک فنجان پرتقال خرد شده حاوی چهار گرم فیبر است. برای آن که درک بهتری از موضوع داشته باشید، توصیه می شود برای هر 1,000 کالری مصرفی 14 گرم فیبر مصرف شود. از جمله فواید سلامت فیبر می توان به بهبود سلامت گوارش و کمک به کاهش وزن اشاره کرد.

پرتقال، به طور خاص، از محتوای فیبر محلول بالا، نوعی از فیبر که به کاهش سطوح کلسترول کمک می کند، برخوردار است. در مقایسه با میوه ها و سبزیجات دیگر، میوه های خانواده مرکبات به واسطه نسبت بالاتر فیبر محلول و نامحلول خود منحصر به فرد هستند.

آنها از کالری پایین برخوردار هستند

اگر به دقت مراقب میزان کالری مصرفی خود هستید، میوه های خانواده مرکبات گزینه خوبی برای شما هستند. آنها دارای کالری پایین هستند، در شرایطی که محتوای آب و فیبر بالای آنها به کسب احساس سیری کمک می کنند. همچنین، نتایج مطالعه ای که در سال 2015 منتشر شد، پیوند بین مصرف میوه های خانواده مرکبات و کاهش وزن را نشان داد.

آنها می توانند خطر سنگ کلیه را کاهش دهند

سنگ های کلیه بلورهای معدنی دردناک هستند. آنها می توانند زمانی که ادرار بسیار غلیظ می شود و یا هنگامی که میزان بالاتر از حد عادی مواد معدنی سنگ ساز در ادرار وجود دارند، شکل بگیرند.

یک نوع از سنگ کلیه در نتیجه سطوح پایین سیترات در ادرار ایجاد می شود. بسیاری از میوه ها و سبزیجات، به ویژه میوه های خانواده مرکبات، می توانند سطوح سیترات را در ادرار افزایش دهند و خطر ابتلا به سنگ های کلیه را کاهش دهند.

نوشیدن آبمیوه مرکباتی یا خود این میوه ها جایگزینی طبیعی برای مکمل های سیترات پتاسیم محسوب می شود.

آنها می توانند به مبارزه یا محافظت در برابر سرطان کمک کنند

مطالعات بسیاری میوه های خانواده مرکبات را با خطر کاهش یافته برخی سرطان ها، از جمله سرطان ریه، سرطان مری، سرطان پستان و سرطان لوزالمعده پیوند داده اند.

این میوه ها حاوی ترکیبات گیاهی، از جمله فلاونوئیدها، هستند که ممکن است در برابر سرطان از انسان محافظت کنند. برخی از این فلاونوئیدها به عنوان آنتی اکسیدان عمل می کنند و ممکن است بیان برخی ژن های مشخص که مسئول برخی بیماری های انحطاطی، از جمله سرطان، هستند را مسدود کنند.

میوه های خانواده مرکبات ممکن است از طریق سرکوب سرطان ها، مسدود کردن شکل گیری سرطان های جدید و غیر فعال کردن عوامل سرطان‌زا به مبارزه با این بیماری کمک کنند.

آنها حاوی مواد مغذی تقویت کننده سلامت قلب هستند

مصرف میوه های خانواده مرکبات می تواند برای قلب انسان خوب باشد. مطالعه ای که توسط پژوهشگران ژاپنی انجام شد، نشان داد، افرادی که میزان بیشتری از این میوه ها مصرف می کنند، با نرخ های پایین‌تر ابتلا به بیماری قلبی و سکته مغزی مواجه هستند.

ترکیبات مختلفی در میوه های خانواده مرکبات می توانند سلامت قلب را بهبود ببخشند. به عنوان مثال، فیبر محلول آنها و فلاونوئیدها ممکن است از طریق افزایش سطوح کلسترول خوب (HDL) و کاهش سطوح کلسترول بد (LDL) و تری گلیسیرید، شرایط کلسترول بدن را بهبود ببخشند.

بسیاری از فلاونوئیدهای موجود در میوه های خانواده مرکبات، مانند نارینجین، از جمله آنتی اکسیدان های قوی محسوب می شوند، که به روش های مختلف سلامت قلب را بهبود می بخشند.

آنها می توانند از مغز محافظت کنند

فلاونوئیدهای موجود در میوه های خانواده مرکبات ممکن است به پیشگیری از بیماری های انحطاط عصبی، مانند آلزایمر و پارکینسون، که در نتیجه تجزیه سلول ها در سیستم عصبی شکل می گیرند، کمک کنند.

التهاب در شکل گیری این بیماری ها نقش دارد. فلاونوئیدهای موجود در میوه های خانواده مرکبات دارای ویژگی های ضد التهابی هستند و تصور می شود به محافظت در برابر زنجیره ای از رویدادها که موجب انحطاط سیستم عصبی می شوند، کمک می کنند.

فلاونوئیدهایی مانند هسپریدین و آپیجنین نشان داده اند که از سلول های مغزی محافظت می کنند و عملکرد مغز را بهبود می بخشند.

جنبه های منفی میوه های خانواده مرکبات

به رغم تصویر کلی مثبت میوه های خانواده مرکبات، چند جنبه منفی بالقوه نیز درباره آنها وجود دارد.

مقادیر زیاد می تواند موجب پوسیدگی دندان شود

مصرف مقادیر زیاد میوه های خانواده مرکبات و آبمیوه های مرکباتی می تواند خطر پوسیدگی دندان را افزایش دهد، زیرا اسید موجود در این میوه ها می تواند مینای دندان را از بین ببرد.

آبمیوه ها به اندازه خود میوه سالم نیستند

در شرایطی که آب پرتقال و آب گریپ فروت حاوی ویتامین C و مواد مغذی دیگر هستند، اما به اندازه خود میوه سالم نیستند. آبمیوه های مرکباتی قند بیشتر و فیبر کمتر نسبت به مصرف میوه کامل را ارائه می کنند.

قند بیشتر در هر وعده به معنای کالری بیشتر است. نوشیدن آبمیوه و دیگر نوشیدنی های حاوی کالری بالا می تواند به افزایش وزن منجر شود.

همچنین، هنگامی که بدن مقادیر زیاد فروکتوز (قند موجود در آبمیوه) را دریافت می کند، این قند به سرعت جذب جریان خون شده و به کبد می رسد. اگر میزان فروکتوز دریافتی کبد بیش از اندازه توانایی پردازش این اندام باشد، فروکتوز اضافی به چربی تبدیل می شود. با گذشت زمان، این ذخیره های چربی می توانند موجب شکل گیری بیماری کبد چرب شوند.

دریافت فروکتوز از میوه کامل مشکل ساز نیست، زیرا مقادیر کمتری در هر وعده دریافت می کنید. افزون بر این، فیبر موجود در میوه موجب می شود تا فروکتوز آرام‌تر در جریان خون جذب شود.

گریپ فروت می تواند با برخی داروها تداخل ایجاد کند

مصرف گریپ فروت یا نوشیدن آب این میوه می تواند برای افرادی که برخی داروهای مشخص را مصرف می کنند، مشکل آفرین باشد. آنزیمی در روده وجود دارد که جذب برخی داروهای مشخص را کاهش می دهد. فورانوکومارین، یک ترکیب شیمیایی در گریپ فروت با این آنزیم پیوند تشکیل می دهد و از عملکرد درست آن جلوگیری می کند.

در نتیجه، بدن میزان بیشتری از دارو که قرار است جذب شود را دریافت می کند.

از جمله داروهایی که مصرف گریپ فروت می تواند با آنها تداخل ایجاد کند می توان به موارد زیر اشاره کرد:

برخی استاتین ها، برای کلسترول بالا، مانند لیپیتور و زوکور

برخی داروهای مسدودکننده کانال کلسیم، برای فشار خون بالا، مانند پلندیل و پروکاردیا

سیکلوسپورین، یک داروی سرکوب کننده سیستم ایمنی

برخی از بنزودیازپین ها، مانند والیوم، هالسیون و ورسد

داروهای دیگر از جمله آلگرا، زولوفت و بوسپار

----------------------

http://www.asriran.com/fa/news/523443

==================

مرکبات بیشتر به 7 دلیل

museum90

کلسترول؛ خوراکی برای مغز

کلسترول؛ خوراکی برای مغز!

محروم کردن بدن از کلسترول می تواند تامین سوخت مورد نیاز برای یکی از اندام حیاتی یعنی مغز را دچار مشکل سازد.

در حال حاضر، می دانیم که کلسترول هرگز آن هیولای ترسناکی نبوده است که جامعه پزشکی در دهه های 80 و 90 میلادی ترسیم کرده بود. در حقیقت، تمام آن سال هایی که صرف خرید مواد غذایی کم چرب شده است، احتمالا کمک خاصی به سلامت قلب افراد نکرده است، زیرا پژوهش ها نشان داده اند که کلسترول موجود در مواد غذایی و بیماری قلبی ارتباط نزدیکی با یکدیگر ندارند.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "ایزی هلث آپشنز"، حتی بدتر این که محروم کردن بدن از کلسترول می تواند تامین سوخت مورد نیاز برای یکی از اندام حیاتی یعنی مغز را دچار مشکل سازد. مغز انسان برای رشد سلول های عصبی جدید و برای عملکرد درست این سلول ها نیازمند کلسترول است. هنگامی که مغز از کلسترول محروم می شود، شرایط در این بخش از بدن انسان خوب پیش نمی رود.

در حقیقت، ممکن است بدون کلسترول کافی به بیماری های جدی مغزی مانند آلزایمر و پارکینسون مبتلا شوید. به عنوان مثال، پژوهشی که به تازگی توسط پژوهشگران مرکز دیابت جاسلین انجام شده است را مد نظر قرار می دهیم. پژوهشگران موش هایی را مورد بررسی قرار دادند که به طور ژنتیکی اصلاح شده بودند و مغز آنها قادر به تولید کلسترول نبود. در مقایسه با موش های عادی، این موش ها دارای مغز بسیار کوچکی بودند و از اختلال عصبی شدید رنج می بردند. در حقیقت، آنها قادر به انجام وظایف روزانه ضروری برای ادامه حیات خود نبودند، بسیار شبیه به فردی که به بیماری آلزایمر مبتلا است.

نه تنها این موش ها در یادگیری و به خاطر سپردن دچار مشکل بودند، بلکه نمی توانستند برخی رفتارهای روزانه عادی مانند ساخت لانه را انجام دهند.

و این تنها نمونه ای نیست که نشان می دهد کمبود کلسترول در مغز می تواند به بیماری مغزی شدید منجر شود. مطالعه ای که در سال 2016 روی داروهای کاهنده کلسترول انجام شد، پدیده ای مشابه را نمایان کرد، اما نتیجه نهایی در این زمینه به بیماری پارکینسون اشاره داشت. این مطالعه که توسط پژوهشگران کالج پزشکی پن استیت انجام شد، نشان داد، افرادی که داروهای کاهنده کلسترول که به نام استاتین ها شناخته می شوند را مصرف می کنند، نسبت به افرادی که این داروها را مصرف نمی کردند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری پارکینسون قرار دارند.

در حال حاضر، فهرستی بلند بالا از عوارض جانبی استاتین ها وجود دارد و از این رو، چندان جای شگفتی نیست که آنها می توانند خطر ابتلا به بیماری پارکینسون را نیز افزایش دهند.

اما حقیقت این است که تنها استاتین ها خطر ابتلا به بیماری پارکینسون را افزایش نمی دهند. پژوهشگران دریافتند که انواع دیگر داروهای کاهنده کلسترول نیز خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می دهند و بر همین اساس هشدار رابطه کلسترول-پارکینسون جدی می شود.

کلسترول و مغز

اگر قصد دارید سلامت مغز خود را حفظ کنید و از بیماری هایی مانند آلزایمر و پارکینسون پیشگیری کنید، نیازمند تامین پایدار کلسترول برای مغز هستید. برای حفظ سطوح سالم کلسترول در بدن و مغز، باید بر مصرف مواد غذایی که سطوح کلسترول خوب (HDL) را افزایش می دهند، متمرکز شوید، که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:

روغن زیتون

لوبیا و حبوبات

ماهی های چرب مانند سالمون، خال مخالی، تن، ساردین و قزل آلای رنگین کمانی

دانه کتان و دانه چیا

مغزهای خوراکی مانند بادام، پسته، گردو و آجیل برزیلی

آووکادو

میوه های حاوی فیبر بالا مانند سیب، شاه توت، تمشک، و گلابی

مواد غذایی قرمز، آبی و بنفش مانند آلو، انگور، گیلاس، انار، چغندر و بادمجان

و اگر در پی روشی دیگر برای تقویت سلامت مغز خود و محافظت در برابر بیماری هایی

مانند آلزایمر و پارکینسون هستید، مصرف ویتامین های B را فراموش نکنید.

-----------------------------

http://www.asriran.com/fa/news/521466

====================

کلسترول؛ خوراکی برای مغز

museum90

چرا نوشیدن آب به کاهش استرس کمک می‌کند؟

چرا نوشیدن آب به کاهش استرس کمک می‌کند؟

استرس طولانی مدت می تواند به خستگی غدد فوق کلیوی منجر شود و این شرایط عملکرد کمتر از حد انتظار آنها را به همراه خواهد داشت. این به معنای ترشح هورمون های کمتر، از جمله آلدوسترون، است که سطوح مایعات و الکترولیت ها را در بدن تنظیم می کند.

ما با برخی از نشانه های استرس به خوبی آشنا هستیم که از آن جمله می توان به سردرد، ناتوانی در تمرکز، و پدیدار شدن آکنه اشاره کرد. اما آیا می دانستید که کم آبی بدن نیز رابطه نزدیکی با استرس دارد؟

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "ریدرز دایجست"، غدد فوق کلیوی بر بالای هر دو کلیه جای گرفته اند و هورمون هایی را ترشح می کنند که سیستم ایمنی، سوخت و ساز، و دیگر عملکردهای مهم را تنظیم می کنند. یکی از این هورمون ها کورتیزول است که انرژی کافی برای مقابله با استرس یا ترس را به عنوان بخشی از غریزه جنگ یا گریز در اختیار انسان قرار می دهد.

اما اگر فشار ناشی از استرس کاهش نیابد وضعیت چگونه خواهد بود؟ استرس طولانی مدت می تواند به خستگی غدد فوق کلیوی منجر شود و این شرایط عملکرد کمتر از حد انتظار آنها را به همراه خواهد داشت. این به معنای ترشح هورمون های کمتر، از جمله آلدوسترون، است که سطوح مایعات و الکترولیت ها را در بدن تنظیم می کند.

زمانی که ترشح آلدوسترون کاهش می یابد، سطوح الکترولیت افت می کند، و شما دچار کم آبی می شوید. افزون بر این، کم آب شدن بدن می تواند سطوح کورتیزول را افزایش دهد. در شرایطی که سطوح افزایش یافته هورمون کورتیزول لزوما چیز بدی نیست، هنگامی که بدن به صورت جسمانی به مکانیسم جنگ یا گریز پاسخ نمی دهد، این مساله مشکل آفرین می شود. به بیان دیگر، اگر سطوح کورتیزول افزایش یابد، و اقدامی در راستای کاهش استرس صورت نگیرد، همه چیز روی هم انباشته شده و می تواند به مجموعه ای از مشکلات مانند افسردگی و بیماری روانی منجر شود. اساسا، شما در یک چرخه استرس و تشنگی گرفتار می شوید.

در نتیجه، دفعه بعد که با احساس ضعف و در هم شکستن مواجه شدید، نفسی عمیق کشیده و یک لیوان آب بنوشید. افزایش سطح مایعات بدن می تواند به کاهش سریع استرس کمک کند، اما اگر با استرس مداوم مواجه هستید بهتر است با مراجعه به پزشک کمک حرفه ای دریافت کنید.

راه سلامت بیست و هشت

فرمول سلامت با 15 بادام!

جدا از بهبود کلسترول خوب، بادام توانایی کاهش سطوح تری گلیسیرید و کلسترول بد خون (LDL) را نیز دارد.

مواد غذایی سالم بسیاری وجود دارند که مردم باید به جای غذاهای فرآوری شده از آنها استفاده کنند تا هرچه بهتر سلامت بدن خود را حفظ کنند. به عنوان مثال، مغزهای خوراکی و دانه ها فوق العاده سودمند هستند زیرا سرشار از ویتامین E، چربی های غیر اشباع تک پیوندی، پروتئین و فیبر هستند. این مواد غذایی می توانند احساس سیری بلند مدت را در فرد ایجاد کنند و بر همین اساس، از هوس های غذایی جلوگیری می کنند.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "ارگانیک هلث تیم"، بنابر نتایج مطالعه بالینی انجام شده روی افرادی که مشکلات قلبی داشته اند، مصرف بادام می تواند کلسترول خوب خون (HDL) را افزایش دهد. به این بیماران روزانه 10 گرم بادام داده می شد.

جدا از بهبود کلسترول خوب، بادام توانایی کاهش سطوح تری گلیسیرید و کلسترول بد خون (LDL) را نیز دارد. افزون بر این، شاخص آتروژنیک نیز کاهش می یابد که شرایط خوبی محسوب می شود زیرا این شاخص با برخی از مشکلات عروقی و التهاب پیوند خورده است.

از دیگر فواید مصرف 15 دانه بادام در روز می توان به موارد زیر اشاره کرد:

سلول های سالم با ویتامین E

بادام سرشار از ویتامین E است، که یک آنتی اکسیدان عالی برای ایمن نگه داشتن سلول ها از استرس اکسیداتیو در غشای سلولی محسوب می شود. مصرف منظم بادام می تواند از انسان در برابر مشکلات قلبی، سرطان و آلزایمر محافظت کند.

برای دیابت

بادام منبع خوبی برای چربی های سالم، مقداری کربوهیدارت، پروتئین و فیبر است، که ترکیبی ایده آل برای افراد مبتلا به دیابت محسوب می شود. افزون بر این، مصرف بادام ماده معدنی منیزیم را در اختیار بدن قرار می دهد، که برای بیش از 300 عملکرد بدن مانند کنترل قند خون ضروری است.

آنتی اکسیدان ها

با توجه به محتوای بالای آنتی اکسیدان ها که برای مبارزه با رادیکال های آزاد و همچنین استرس اکسیداتیو ضروری هستند، مصرف بادام می تواند از مشکلات قلبی و سرطان پیشگیری کند.

برای فشار خون بالا

مصرف بادام به پیشگیری از سکته مغزی، حمله قلبی، و آسیب کلیوی کمک خواهد کرد زیرا این ماده غذایی منبع خوبی برای منیزیم است.

---------------------------------

http://www.asriran.com/fa/news/524092

==========================

فرمول سلامت با 15 بادام

museum90

از پیش دیابت بیشتر بدانید

از پیش دیابت بیشتر بدانید

هنگامی که موضوع پیش دیابت مطرح می شود، سبک زندگی را می توان درمان اصلی در نظر گرفت.

پیش دیابت به شرایطی گفته می شود که قند خون فرد بالا است، اما به اندازه ای بالا نیست که در قالب دیابت نوع 2 کامل جای بگیرد. در حال حاضر، این شرایط بیش از هر زمان دیگری در جهان شایع شده است.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "پریونشن"، برای مقابله با پیش دیابت اثرگذاری داروها همواره تضمین شده نیست. در همین راستا، برخی مطالعات نشان داده اند که داروی متفورمین از اثرگذاری کمتری نسبت به تغییرات سبک زندگی برای رسیدگی به پیش دیابت برخوردار است.

در حقیقت، هنگامی که موضوع پیش دیابت مطرح می شود، سبک زندگی را می توان درمان اصلی در نظر گرفت. در ادامه با برخی اقدامات که می توانید برای پیشگیری از پیشرفت پیش دیابت انجام دهید، بیشتر آشنا می شویم.

وزن خود را کاهش دهید

بیشتر موارد پیش دیابت از اضافه وزن یا چاقی ناشی می شوند، و بر همین اساس، کاهش وزن می تواند روشی موثر در پیشگیری از ابتلا به دیابت واقعی باشد. مطالعه دانشگاه جانز هاپکینز در سال 2013 نشان داد، خطر ابتلا به دیابت کامل در افراد مبتلا به پیش دیابت که حدود 10 درصد از وزن خود را طی شش ماه کاهش دادند، در سه سال به میزان 85 درصد کاهش یافت. توجه داشته باشید که گام های کوچک در این مسیر نیز می توانند موثر باشند. تنها با قطع مصرف نوشیدنی های حاوی قند، مانند نوشابه های گازدار، می توان مصرف صدها کالری را کاهش داد و اثر بزرگی را شاهد بود.

سطوح ویتامین D را بررسی کنید

نتایج مطالعه ای که در سال 2014 انجام شد، نشان داد، افراد مبتلا به پیش دیابت که دارای سطوح پایین ویتامین D هستند، در مقایسه با افرادی که به مدت تقریبا دو سال و نیم مکمل ویتامین D مصرف کرده بودند، بیش از دو برابر احتمال بیشتری دارد به دیابت مبتلا شوند. در بسیاری از موارد، سطوح قند خون افرادی که ویتامین D دریافت کرده بودند به حالت عادی بازگشت. یک دوز جادویی از ویتامین D برای همه وجود ندارد و از این رو، باید سطوح این ویتامین را زیر نظر داشته باشید، که این کار از طریق یک آزمایش خون ساده امکان پذیر است.

شرایط تیروئید را زیر نظر داشته باشید

سطوح پایین هورمون تیروئید خطر گذار از پیش دیابت به دیابت کامل را افزایش می دهد. پژوهشگران فکر می کنند به دلیل این که هورمون تیروئید در حفظ نرخ سوخت و ساز مناسب بدن نقش دارد، کاهش ترشح این هورمون می تواند به افزایش وزن و حساسیت به انسولین که یک عامل خطر دیگر در ابتلا به دیابت محسوب می شود، منجر شود.

فعال باشید

ورزش منظم عاملی کلیدی در کمک به دفع دیابت است، زیرا به کاهش وزن کمک می کند و همچنین به نظر می رسد سطوح انسولین را کاهش می دهد. البته نیازی به انجام تمرینات ورزشی سخت و طولانی نیست و پیاده روی سریع (معادل 18.5 کیلومتر در هفته) نیز می تواند به بهبود قند خون در افراد مبتلا به پیش دیابت کمک کند.

چربی های درست مصرف کنید

مصرف غذاهای سرشار از چربی غیر اشباع چند پیوندی - چیزهایی مانند روغن های گیاهی، ماهی چرب، دانه ها و مغزهای خوراکی - ممکن است خطر ابتلا به دیابت را به ویژه زمانی که آنها جای کربوهیدارت ها یا چربی های اشباع شده را می گیرند، کاهش دهد. مصرف مقداری کربوهیدات مشکلی ندارد، اما باید از هر چیز سفید دور بمانید: نان سفید، پاستای سفید، کلوچه ها، برنج سفید و ... که همگی می توانند قند خون را افزایش داده و به پیشرفت دیابت کمک کنند.

شرایط آپنه خواب را بررسی کنید

بسیاری از افراد دارای پیش دیابت از آپنه خواب نیز رنج می برند، اما از این مساله آگاهی ندارند. بنابر مطالعه ای که در سال 2015 توسط دانشگاه شیکاگو انجام شد، درمان این افراد با یک دستگاه CPAP هنگام شب می تواند سطوح قند خون را بهبود ببخشد و خطر ابتلا به دیابت را کاهش دهد.

اگر خروپف می کنید یا به رغم خواب منظم هفت تا هشت ساعته همچنان احساس می کنید به خوبی استراحت نکرده اید، به یک متخصص خواب مراجعه کرده و شرایط را به طور دقیق بررسی کنید.

غذای خود را خودتان آماده کنید

نتایج مطالعه ای که در سال 2016 در نشریه Diabetiologia منتشر شد، نشان داد، افراد چاق که به مدت یک سال غذاهای آب پز، خورشتی یا بخار پز مصرف کرده بودند، در مقایسه با افرادی که غذاهای گریل شده، سرخ شده یا پخته شده مصرف کرده بودند، وزن از دست داده و مقاومت به انسولین آنها بهبود یافت. پژوهشگران فکر می کنند غذاهای پخته شده در حرارت خشک محصولات نهایی گلیکوزیله پیشرفته (AGEs) بیشتری تولید می کنند، که پژوهش های پیشین آن را با مقاومت به انسولین و همچنین التهاب در بدن پیوند داده بودند.

-------------------------------

http://www.asriran.com/fa/news/523444

=======================

از پیش دیابت بیشتر بدانید

museum90

توصیه های بادکنکی

توصیه های بادکنکی!

در شرایطی که ترکاندن بادکنک بی خطر به نظر می رسد، اما می تواند پیامدهای جدی برای شنوایی به همراه داشته باشد.

ترکاندن بادکنک در جشن تولد کودکتان با یک صدای شدید ناشی از ترکیدن بادکنک خاتمه می یابد، اما پژوهشی جدید نشان داده است این کار می تواند به قیمت از دست رفتن قدرت شنوایی نیز تمام شود.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "هلث دی"، پژوهشگران کانادایی دریافتند ترکیدن بادکنک می تواند صدایی حتی بلند از یک اسلحه شاتگان ایجاد کند و ممکن است به شنوایی آسیب برساند.

به گفته بیل هاجتس، مولف ارشد مطالعه و استادیار شنوایی شناسی در دانشگاه آلبرتا، هر سر و صدای بلندی از یک تاثیر بالقوه مادام العمر برخوردار است. در شرایطی که ترکاندن بادکنک بی خطر به نظر می رسد، اما می تواند پیامدهای جدی برای شنوایی به همراه داشته باشد.

تیم پژوهشی هاجتس صدای تولید شده از ترکیدن بادکنک را به سه روش مختلف اندازه گیری کردند: ترکاندن بادکنک با یک سوزن، باد کردن بادکنک تا زمانی که بترکد، و اعمال فشار روی بادکنک تا زمانی که بترکد. بلندترین صدا از ترکیدن بادکنک بیش از اندازه باد شده ایجاد شد. با تولید صدای 168 دسی بل، این صدا بلندتر از صدای یک شاتگان کالیبر 12 بود.

به گفته مرکز سلامت و ایمنی شغلی کانادا، بیشینه سطح محرک که یک فرد در معرض آن قرار می گیرد نباید بیشتر از 140 دسی بل باشد. در شرایطی که مطالعه انجام شده نتوانست ثابت کند که ترکاندن بادکنک موجب از دست دادن شنوایی می شود، پژوهشگران اعلام کرده اند که قرار گرفتن در معرض صداهایی بالاتر از این سطح می تواند به شنوایی بزرگسالان یا کودکان آسیب وارد کند.

به گفته هاجتس، مطالعه انجام شده یک گفتگوی آغازین است. ما قصد نداریم مردم را از بادکنک بازی باز داریم، اما بهتر است از ترکاندن آنها پرهیز کنند. ما می خواهیم مردم نسبت به آسیب شنوایی در طول زندگی توجه ویژه ای داشته باشند، زیرا هیچ چیزی بهتر از سیستم داخلی سالم در گوش داخلی شما عمل نخواهد کرد.

راه سلامت بیست و هفت

 مغز را برای توقف نگرانی تمرین دهیم؟

هنگامی که مغز خود را برای توقف نگرانی تمرین می دهید، تکنیک نوشتن یکی از ارزشمندترین گزینه ها محسوب می شود.

هنگامی که موضوع سلامت روان انسان مطرح می شود، نگرانی همانند یک عنصر زیان آور است. برخی نگرانی را یک عادت بد در نظر می گیرند که با تمرین می توان آن را از بین برد. برخی فکر می کنند نگرانی ممکن است به ما در یادگیری از تجربیات گذشته و آماده شدن برای نمونه های جدید کمک کند. چه خوب یا بد، نگرانی از طریق تمرکز بر آینده نامشخص که توانایی کنترل آن را نداریم، مغز ما را اشغال می کند.

----------------

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "پاور آو پازیتیویتی"، گفته شده است که افسردگی تمرکز بر رویدادهای گذشته است، که آرزو می کنید می توانستید آنها را تغییر دهید، و نگرانی تمرکز بر رویدادهای آینده است که کنترلی بر آنها ندارید. همچنین، درباره نگرانی می توان گفت شما تنها فکر می کنید که کنترلی بر آینده ندارید در شرایطی که می توانید به واقع اقدام هایی را مد نظر قرار دهید که به آماده شدن برای هر آنچه درباره آن نگران هستید، کمک می کنند. در ادامه با برخی روش ها که می توانند به مغز شما در جلوگیری و توقف نگرانی کمک کنند، بیشتر آشنا می شویم.

با نوشتن مغز را از نگرانی دور کنید

هنگامی که مغز خود را برای توقف نگرانی تمرین می دهید، تکنیک نوشتن یکی از ارزشمندترین گزینه ها محسوب می شود. اگر در تمام طول شب مغز شما درباره موضوعی فکر می کند و شما را بیدار نگه می دارد، آن را روی کاغذ یا به صورت الکترونیک در گوشی همراه یا تبلت خود بنویسید. این کار به مغز اجازه نفس کشیدن می دهد و دیگر نیازی نیست برای به خاطر سپردن جزئیات انرژی مصرف کنید.

برای این که توجه مغز را به سوی یک موضوع جلب کنید، نوشتن یکی از بهترین گزینه ها است زیرا به مغز می گویید این موضوع به اندازه ای مهم بوده است که آن را یادداشت کرده اید. مغز اکنون در وضعیت هشدار قرار می گیرد تا منابع را برای حل کردن این مشکل گرد هم می آورد، به جای این که نگران شود یا مجبور به یادآوری چیز مهمی برای نگران شدن باشد.

برای مغزی عاری از نگرانی مدیتیشن انجام دهید

مدیتیشن می تواند به مغز در تمرین توقف نگرانی کمک کند. پژوهش صورت گرفته روی آثار مدیتیشن نشان داده اند که این کار به طور ویژه برای کاهش اضطراب شناختی یا نگرانی خوب است. اگرچه برخی افراد به این مساله اشاره می کنند که از زمان کافی برای انجام مدیتیشن برخوردار نیستند، اما این کار می تواند به سادگی بستن چشم ها به مدت 30 ثانیه یا بیشتر باشد. دوری گزیدن از منابع استرس گامی فعال برای تمرین دادن مغز به منظور جلوگیری از نگرانی است.

لحظات کوتاهی که آگاهانه برای دوری گزیدن از هر سر و صدای غیر طبیعی در زندگی خود انتخاب می کنید، این اجازه را می دهد به مواردی که بیشترین اهمیت را در حال حاضر و در آینده برای شما دارند، توجه کنید. افکار نگران کننده ممکن است هنگامی که در حال مدیتیشن هستید به سراغ شما بیایند و این امری عادی است. بنابر توصیه کارشناسان، شما باید افکار نگران کننده را زیر نظر داشته باشید و با ورود آنها به ذهن، همانند ابرهایی که در یک روز بادی حرکت می کنند، به آنها اجازه دهید از ذهن شما خارج شوند.

ورزش کنید تا بدن و مغز خود را برای جلوگیری از نگرانی تمرین دهید

نگرانی به مغز کمک می کند چگونگی بقا را از طریق تصمیم گیری برای فعال کردن سیستم جنگ یا گریز فرا بگیرد. اگر یک حیوان وحشی به ناگاه در برابر شما قرار بگیرد، بلافاصله هجوم آدرنالین را در بدن خود احساس خواهید کرد و این واکنش ترس مشابه آن چیزی است که در زمان نگرانی برای بدن رخ می دهد.

زمانی که بدن نشانه های اضطراب را احساس می کند، انجام ورزش برای شما خوب خواهد بود. اگر بدن نشانه های جسمانی کمتری که با استرس مرتبط هستند را احساس کند، ذهن نیز این گونه تفسیر می کند که باید کمتر نگران باشد زیرا بدن در حالت بر انگیختگی افزایش یافته قرار ندارد.

ورزش می تواند فشار خون را کاهش دهد که یکی از نشانه های جسمانی استرس در بدن است. همچنین، به نظر می رسد ورزش دلیل دیگری برای ضربان قلب و نرخ تنفس سریع در اختیار بدن قرار می دهد. اگر احساس می کنید نگران هستید، یک پیاده روی پنج تا 10 دقیقه ای می تواند در کاهش آن موثر باشد. از مناظر اطراف خود لذت ببرید، در شرایطی که روی حرکات اندام ها و تنفس خود تمرکز دارید.

چگونه مغز را برای توقف نگرانی تمرین دهیم؟

museum90

آشنایی با بهترین گیاهان دارویی

آشنایی با بهترین گیاهان دارویی

ادامه مطلب

آشنایی با بهترین گیاهان دارویی

museum90

برای کنترل فشار خون خود آب بنوشید

برای کنترل فشار خون خود آب بنوشید!

برای این که فشار خون خود را در سطح عادی نگه دارید باید آب مورد نیاز بدن را تامین کنید.

انسان برای ادامه بقای خود به آب نیاز دارد، چرا که به حفظ سطوح مناسب فشار خون و هیدراتاسیون کمک می کند. هر سلولی در بدن انسان برای ارائه عملکرد درست نیازمند آب است و از این رو، تامین آب بدن از اهمیت ویژه ای در تمام طول زندگی برخوردار می شود.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "نو هلث ادوایزر"، بسیاری از مردم بر این باورند که ارتباطی بین آب و فشار خون وجود دارد و امکان کاهش فشار خون از طریق نوشیدن آب وجود دارد. آیا به واقع این گونه است؟ در ادامه بیشتر به این موضوع می پردازیم.

آیا نوشیدن آب فشار خون را کاهش می دهد؟

پاسخ مثبت است. برای این که فشار خون خود را در سطح عادی نگه دارید باید آب مورد نیاز بدن را تامین کنید. هنگامی که میزان مصرف آب کم باشد، فشار خون بالا می رود. این به دلیل آن رخ می دهد که بدن در تلاش است امنیت آب موجود را با حفظ سدیم تامین کند و سدیم ارتباط مستقیم با فشار خون بالا دارد.

افزون بر این، هنگامی که دچار کم آبی می شوید، بدن به تدریج برخی بسترهای مویرگی مشخص را می بندد، که به نوبه خود افزایش فشار در شریان ها و مویرگ ها را در پی دارد. این شرایط نیز افزایش فشار خون را موجب می شود. از این رو، نوشیدن آب برای کاهش فشار خون به صورت طبیعی منطقی است.

چگونگی کاهش فشار خون از طریق نوشیدن آب

ارتباطی مثبت بین آب و فشار خون وجود دارد، اما باید با چگونگی افزایش مصرف آب برای کسب نتایج خوب آشنا باشید. از جمله نکاتی که باید مد نظر قرار دهید می توان به موارد زیر اشاره کرد:

روزانه هشت لیوان آب بنوشید. اگر به فشار خون بالا مبتلا هستید، ممکن است قصد داشته باشید آب بیشتری بنوشید، اما پیش از این کار باید با پزشک خود مشورت کنید.

از نوشیدن بیش از اندازه آب پرهیز کنید. افزایش ناگهانی مصرف آب می تواند عوارض متعددی را به همراه داشته باشد. افزایش مصرف آب را به شیوه ای آرام و سیستماتیک به رژیم غذایی خود اضافه کنید.

هنگامی که ورزش می کنید نوشیدن آب را فراموش نکنید. پیش، حین و پس از ورزش باید آب مورد نیاز بدن را تامین کنید.

روش های دیگر برای کمک به کاهش فشار خون

نوشیدن آب یک روش طبیعی برای کنترل فشار خون است، اما شما می توانید روش های دیگری را نیز برای این کار مد نظر قرار دهید.

وزن خود را مدیریت کنید

اگر اضافه وزن دارید یا چاق هستید، کاهش کیلوهای اضافه تاثیر مستقیم بر کاهش فشار خون خواهد داشت. با کاهش تنها 10 پوند (4.5 کیلوگرم) از وزن خود شاهد تغییرات چشمگیر در فشار خون خواهید بود.

به طور همزمان، شما باید همواره به اندازه دور کمر خود توجه داشته باشید، زیرا چربی بیش از اندازه در این ناحیه ممکن است در نهایت به فشار خون بالا منجر شود. مردان نباید اجازه دهند دور کمرشان از 40 اینچ (101.6 سانتیمتر) بیشتر شود و بانوان باید آن را زیر 35 اینچ (90 سانتیمتر) نگه دارند تا خطر ابتلا به فشار خون بالا کاهش یابد.

ورزش را فراموش نکنید

شما باید هر روز ورزش کنید، حتی اگر یک پیاده روی 30 دقیقه ای با سرعت متوسط انجام دهید. ورزش کردن در چند روز از هفته نیز بهتر از آن است که اصلا هیچ کاری انجام ندهید. تنها با پیاده روی می توانید فشار خون خود را 4-9 mmHg کاهش دهید.

همچنین، ورزش می تواند به پیشگیری از ابتلا به فشار خون بالای تمام عیار زمانی که فشار خون شما اندکی بالا است، کمک کند. زمانی که به فشار خون بالا مبتلا هستید نیز ورزش منظم مفید است زیرا به کاهش فشار خون به سطوح امن‌تر کمک می کند. هر فعالیتی مانند پیاده روی، دویدن، شنا، دوچرخه سواری، و حتی تمرینات قدرتی می توانند کمک حال شما باشند.

به رژیم غذایی خود توجه داشته باشید

شما باید یک رژیم غذایی متعادل را دنبال کنید تا خطر ابتلا به فشار خون بالا کاهش یابد. سبزیجات و میوه های تازه را در رژیم غذایی خود جای دهید و مصرف چربی های اشباع شده و کلسترول را برای حفظ سلامت دستگاه قلبی عروقی محدود کنید. شما باید پتاسیم بیشتری را از رژیم غذایی خود دریافت کنید، زیرا به گشاد شدن رگ های خونی و کاهش فشار خون کمک می کند.

مصرف سدیم را محدود کنید

سدیم می تواند تاثیر چشمگیری بر فشار خون داشته باشد. حتی کاهش اندک در مصرف سدیم می تواند کاهش فشار خون تا 2-8 mmHg را به همراه داشته باشد. در حالت ایده آل، شما نباید بیش از 2,300 میلی گرم سدیم در روز مصرف کنید. افرادی که حساسیت بیشتری به نمک دارند باید این میزان را کمتر از 1,500 میلی گرم در روز حفظ کنند. در همین راستا، محدود کردن مصرف مواد غذایی فرآوری شده و پرهیز از افزودن نمک به غذا توصیه می شود. تنها یک قاشق چایخوری نمک می تواند 2,300 میلی گرم سدیم را تامین کند.

---------------------

سیگار کشیدن را ترک کنید

اگر تاکنون این کار را نکرده اید، برای کاهش فشار خون خود باید هرچه سریع‌تر سیگار را ترک کنید. اگر قادر به ترک سیگار نباشید، توانایی زیر کنترل گرفتن فشار خون خود را نیز نخواهید داشت. هر زمان که سیگار می کشید، فشار خون برای چندین دقیقه افزایش می یابد. این شرایط می تواند بر شریان ها و رگ های خونی تاثیرگذار باشد و به عوارض قلبی عروقی منجر شود.

استرس را مدیریت کنید

همان گونه که آب و فشار خون با یکدیگر ارتباط دارند، استرس و فشار خون نیز با هم پیوند خورده اند. اگر توانایی مدیریت و درمان استرس مزمن را نداشته باشید، این شرایط می تواند در نهایت به فشار خون بالا منجر شود. حتی استرس گاه به گاه نیز می تواند به طور موقت فشار خون را افزایش دهد.

برای مدیریت استرس، شما باید انتظارات خود را تغییر دهید تا از ناامیدی جلوگیری شود. محرک های استرس خود را شناسایی کنید و از آنها تا حد امکان پرهیز کنید. تکنیک های کسب آرامش و ورزش هایی مانند یوگا را برای آرامش اعصاب خود مد نظر قرار دهید.

---------------------------------

http://www.asriran.com/fa/news/523920

================

راه سلامت بیست و شش

دو دقیقه‌ای سالم تر شوید!

هنگامی که احساس می کنید سطح اضطراب در حال افزایش است، به مدت دو دقیقه روی تنفس خود متمرکز شوید. چشمان خود را ببندید و از طریق بینی عمل دم را طی پنج شماره انجام دهید.

دنبال کردن یک سبک زندگی سالم، هدفی مشترک میان مردم جهان در سنین مختلف است، اما با تغییرات مداوم در مدها و روندها، بسیاری نمی دانند این مسیر را از کجا آغاز کنند.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "بلمارا هلث"، برای برخی، بهترین اقدام می تواند آغازی ساده و کوچک باشد. شما ممکن است از زمان کافی برای انجام یک برنامه ورزشی طولانی یا برنامه ریزی برای هر یک از وعده های غذایی خود برخوردار نباشید، اما اگر تنها دو دقیقه وقت آزاد در روز داشته باشید نیز می توانید با ایجاد تغییراتی کوچک خود را در مسیر یک زندگی سالم‌تر قرار دهید.

تنفس آگاهانه

مقابله با استرس عاطفی می تواند دشوار باشد و اگر احساس گرفتار شدن و اضطراب در نتیجه شرایط کاری، مشکلات خانوادگی، یا مشکلات مالی داشته باشید، این وضعیت می تواند به ضرر سلامت شما تمام شود. هنگامی که احساس می کنید سطح اضطراب در حال افزایش است، به مدت دو دقیقه روی تنفس خود متمرکز شوید. چشمان خود را ببندید و از طریق بینی عمل دم را طی پنج شماره انجام دهید، نفس خود را برای یک لحظه نگه دارید و سپس عمل بازدم را طی پنج شماره انجام دهید. این کار را 10 بار تکرار کنید تا تنفس شما تنظیم شود و دوباره انرژی و تمرکز خود را در شرایطی که با استرس مبارزه می کنید به دست آورید.

آرام غذا خوردن

در شرایطی که احساس می کنید از نظر زمانی در تنگنا قرار دارید و به سرعت غذا می خورید، باید به این نکته توجه داشته باشید که هرچه آرام‌تر غذا بخورید و لقه ها را به خوبی بجوید، در حقیقت به گوارش بهتر آن کمک می کنید. غذا خوردن سریع می تواند احساس نفخ و جلوگیری از جذب موثر مواد مغذی غذا را به همراه داشته باشد. توصیه می شود هر لقمه را پیش از آن که قورت دهید 25 بار بجوید زیرا از این طریق غذا به خوبی با بزاق پوشیده می شود. بزاق حاوی آنزیم هایی است که به گوارش کمک می کنند. این شرایط به جذب بهتر مواد مغذی منجر می شود و به واسطه احساس سیری از پرخوری نیز جلوگیری می کند.

نوشیدن آب لیمو

آبرسانی به بدن همواره مهم است و نوشیدن یک لیوان آب لیمو گرم هنگام صبح نه تنها به این کار کمک می کند، بلکه از دریافت ویتامینی که می تواند در مبارزه با آسیب ناشی از رادیکال های آزاد به بدن کمک کند، بهره‌مند خواهید شد. آب لیمو به تحریک کبد و خروج سموم از بدن نیز کمک می کند و از این رو، با احساسی خوب و با نشاط روز خود را آغاز می کنید.

استراحت کوتاه

اگر کار شما به گونه ای است که باید چند ساعت در روز را در حالت نشسته سپری کنید، استراحت های کوتاه و به حرکت درآوردن بدن از اهمیت ویژه ای برخوردار می شود. پس از هر ساعتی که در حالت نشسته سپری می کنید، از جای خود برخاسته و به مدت دو دقیقه حرکت کنید. این کار می تواند به سادگی یک پیاده روی کوتاه در محیط کار یا انجام حرکات ساده کششی باشد. همین ورزش کوتاه نیز می تواند به افزایش سطوح انرژی و تمرکز منجر شود.

وضع اندامی خوب

نسبت به وضع اندامی خود توجه داشته باشید زیرا می تواند به بهبود سلامت کلی شما منجر شود. از قوز کردن پرهیز کنید و همواره صاف بنشینید. وضع اندامی خوب می تواند تنش عضلانی و مفصلی را کاهش دهد و همچنین در اکسیژن رسانی کارآمدتر به عضلات و بافت ها موثر است.

بهبود شرایط سلامت می تواند به آسانی ایجاد تغییرات کوچک دو دقیقه ای در روتین روزانه شما باشد. در شرایطی که این تغییرات شما را یک شبه به فردی سالم تبدیل نمی کنند، اما در گذر زمان می توانند شرایط تجربه یک زندگی سالم‌تر را فراهم کنند.

دو دقیقه‌ای سالم تر شوید!

museum90

خیار و گوجه فرنگی؛ ترکیبی ممنوع

خیار و گوجه فرنگی؛ ترکیبی ممنوع!

ترکیب مواد تشکیل دهنده که از گوارش سریع و کند برخودار هستند، ایده خوبی نیست. این شرایط می تواند تخمیر مواد غذایی در معده را به همراه داشته باشد که ممکن است کل بدن را مسموم سازد.

برای بسیاری از ما تنها معیار برای تهیه یک سالاد ترکیب برخی مواد غذایی خوشمزه با یکدیگر است، اما به جز عطر و طعم باید موارد دیگری را نیز مد نظر قرار داد. برخی مواد تشکیل دهنده سالاد با هم جور در نمی آیند که از آن جمله می توان به ترکیب گوجه فرنگی و خیار اشاره کرد. هر یک از این سبزیجات دارای مدت زمان گوارش متفاوت هستند و بنابر آیورودا، پزشکی سنتی هند، ما باید از زمان گوارش دقیق هر ماده غذایی که مصرف می کنیم، پیش از ترکیب آنها با یکدیگر آگاهی داشته باشیم.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "جاست نچرال لایف"، ترکیب مواد تشکیل دهنده که از گوارش سریع و کند برخودار هستند، ایده خوبی نیست. این شرایط می تواند تخمیر مواد غذایی در معده را به همراه داشته باشد که ممکن است کل بدن را مسموم سازد. گوارش کند و تخمیر قندها و نشاسته ها چیزی است که در نهایت تجربه می کنید و بر همین اساس، آن گونه که باید از وعده غذایی خود لذت نخواهید برد. افزون بر این، فرآیند تخمیر می تواند موجب شکل گیری گاز، تورم و درد در معده و همچنین مشکلات روده شود.

خیار و گوجه فرنگی با یکدیگر سازگار نیستند و نباید به همراه هم مصرف شوند. هنگامی که این دو ماده غذایی به معده می رسند و فرآیند تخمیر آغاز می شود، اسید ترشح شده در حفره شکمی برای گوارش غذا می تواند مشکلات گوارشی متعدد را موجب شود.

در ادامه با برخی از ترکیب های غذایی دیگر که باید از آنها پرهیز کنید، بیشتر آشنا می شویم.

خوردن میوه پس از غذا ایده خوبی محسوب نمی شود. میوه ها نیازمند مدت زمانی طولانی برای گوارش هستند و هرگز نباید به مدت طولانی در معده باقی بمانند. مصرف میوه پس از غذا می تواند بازگشت اسید معده به مری و دیگر مشکلات گوارشی را به همراه داشته باشد.

مصرف ماکارونی و پنیر در برخی کشورهای جهان مانند آمریکا محبوب است، اما با یک ترکیب غذایی دیگر مواجه هستیم که باید از آن پرهیز کرد. ماکارونی سرشار از نشاسته است که مدت زمان گوارش آن با پروتئین متفاوت است. از این رو، تاخیر در گوارش به تخمیر اجتناب ناپذیر و مشکلات گوارشی بیشتر منجر خواهد شد. شرایطی مشابه برای ماکارونی و گوشت نیز صادق است.

املت گوشت و پنیر یک وعده غذایی محبوب برای بسیاری از مردم جهان است، اما باید از مصرف بیش از اندازه پروتئین در یک وعده غذایی پرهیز کرد. در هر وعده غذایی بهتر است تنها یک نوع پروتئین را انتخاب کنید.

هرگز نان یا نودل را با آب پرتقال ترکیب نکنید زیرا محتوای اسید مورد نیاز برای گوارش آب پرتقال می تواند آنزیم های مسئول برای گوارش نشاسته را از بین ببرد.

سبزیجات و پنیر یکی دیگر از ترکیبات ممنوع محسوب می شود زیرا خوردن آنها تنها به شکل گیری نفخ منجر خواهد شد.

بسیار از مردم جهان دوست دارند موز را همراه با شیر مصرف کنند، اما این ترکیب می تواند به طور قابل توجهی روند گوارش را کند سازد.

مردم به طور معمول در وعده غذایی صبحانه به کاسه ماست خود میوه اضافه می کنند، اما این ترکیب می تواند روند گوارش را کند کرده و به جمعیت باکتریایی روده آسیب وارد کند. این شرایط به ویژه برای ترکیب آناناس و ماست صادق است که مواد تشکیل دهنده فعال که موجب مسمویت غذایی می شوند را افزایش می دهد.

-----------------------

http://www.asriran.com/fa/news/525290

========================

خیار و گوجه فرنگی؛ ترکیبی ممنوع

museum90

روش‌های علمی برای کاهش خطر ابتلا به آلزایمر

------------------------

اجتماعی بودن روشی فوق العاده برای کاهش خطر زوال شناختی و آلزایمر محسوب می شود. از نظر شناختی فعال باقی ماندن، چه با تحریک فکری و چه تعاملات اجتماعی، با کاهش خطر ابتلا به آلزایمر پیوند خورده است.

با افزایش سن، قدرت مغز ما ممکن است کاهش یابد و بر همین اساس، روند یادگیری چیزهای جدید یا به خاطر سپردن رویدادهای مهم دشوار شود. برای برخی افرادی، این زوال شناختی می تواند چشمگیر باشد و در برخی موارد به بیماری آلزایمر منجر شود.

-------------------------

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "بیزینس اینسایدر"، در حال حاضر، درمان قطعی برای بیماری آلزایمر وجود ندارد و داروهای مورد آزمایش بیشتر از آن که موفق باشند، با شکست مواجه می شوند. به طور میانگین، تقریبا 99 درصد از داروهایی که در کارآزمایی های بالینی استفاده می شوند، هرگز مورد تایید قرار نمی گیرند.

اما روش های دیگری برای کاهش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر و زوال شناختی وجود دارند. در ادامه با برخی از بهترین روش ها که از پشتیبانی علمی برخوردار هستند، بیشتر آشنا می شویم.

به غذایی که می خورید توجه داشته باشید

یک رژیم غذایی درست، به ویژه رژیم غذایی مایند (MIND)، می تواند به کاهش خطر زوال شناختی کمک کند. رژیم غذایی مایند ترکیبی از دو رژیم غذایی مدیترانه ای و دش (DASH) است، و بر جنبه هایی از آنها متمرکز است که با مغز مرتبط هستند. توت ها، روغن زیتون، مغزهای خوراکی، و سبزیجات برگدار تیره در این رژیم غذایی حضور پررنگی دارند.

مطالعه ای که با حضور یک هزار فرد بزرگسال انجام شد، نشان داد، رژیم غذایی مایند خطر ابتلا به آلزایمر را به میزان 35 درصد در میان افرادی که آن را به صورت متوسط دنبال کرده بودند، و به میزان 53 درصد در میان افرادی که کاملا این رژیم غذایی را دنبال کرده بودند، کاهش داد.

فعالیت بدنی داشته باشید

مطالعات صورت گرفته نشان داده اند که ورزش می تواند نقشی کلیدی در کاهش خطر ابتلا به آلزایمر و به طور کلی زوال شناختی ایفا کند. در همین راستا، انجام تمرینانت قدرتی و تمرینات قلبی عروقی توصیه شده است. در حقیقت، آنچه که می تواند برای قلب و بدن مفید و خوب باشد، ممکن است برای مغز شما نیز خوب باشد.

سطوح استرس را کاهش دهید

شواهد نشان می دهند که پیوندی بین استرس و خطر افزایش یافته ابتلا به بیماری آلزایمر و زوال شناختی وجود دارد. خبر خوب این است که روش های مختلفی برای مدیریت استرس وجود دارند، که از آن جمله می توان به تمرینات تنفس، مدیتیشن، و یوگا اشاره کرد.

عادات خواب خوب را حفظ کنید

کمبود خواب می تواند عوارض جدی برای بدن و مغز به همراه داشته باشد. خواب کم و ضعیف یک عامل خطر آفرین برای ابتلا به زوال شناختی و آلزایمر محسوب می شود. در همین راستا، خواب خوب و کافی نقشی کلیدی در حفظ سلامت مغز با افزایش سن ایفا می کند و می تواند در پیشگیری از ابتلا به آلزایمر نیز موثر باشد.

از نظر اجتماعی فعال باشید

اجتماعی بودن روشی فوق العاده برای کاهش خطر زوال شناختی و آلزایمر محسوب می شود. از نظر شناختی فعال باقی ماندن، چه با تحریک فکری و چه تعاملات اجتماعی، با کاهش خطر ابتلا به آلزایمر پیوند خورده است.

مطالعه کنید، بازی کنید، یا به هر صورت ذهن را تحریک کنید

در کنار تعاملات اجتماعی، تحریک فکری نیز با خطر کاهش یافته آلزایمر مرتبط است. این نوع از تحریک می تواند به واسطه هر چیزی از مطالعه کتاب تا حل کردن جدول یا ارائه سخنرانی و انجام بازی های فکری شکل بگیرد.