بهترین مطالب و تصاویر جهان

موزه علوم طبیعی+راه سلامت

بهترین مطالب و تصاویر جهان

موزه علوم طبیعی+راه سلامت

راه سلامت بیست و پنج

در شرایطی که مطالعات متعدد حیوانی و انسانی به قدرت آنتی اکسیدانی چای سبز و چای سیاه و فواید آنها برای سلامت انسان اشاره داشته اند، عوامل سلامت متعدد دیگری نیز در این دو نوشیدنی وجود دارند..

چای یکی از محبوب‌ترین نوشیدنی های جهان محسوب می شود که فواید تغذیه ای مختلف را در اختیار ما قرار می دهد. چای سیاه و چای سبز دو نوع پر استفاده این نوشیدنی هستند که طرفداران خاص خود را دارند.

چای سیاه در برابر چای سبز؛ کدام سالم‌تر است؟

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "اکتیو بیت"، هنگامی که موضوع انواع مختلف چای مطرح می شود، ستاره های اصلی آنتی اکسیدان های موجود در آنها هستند، به ویژه نوع خاصی از آنتی اکسیدان که به نام پلی فنول شناخته می شود. آنتی اکسیدان ها ملکول هایی هستند که از اکسیداسیون و تولید رادیکال های آزاد جلوگیری می کنند.

رادیکال های آزاد که از چیزهایی مانند آلودگی های زیست محیطی و دود سیگار ناشی می شوند به DNA آسیب وارد می کنند و همچنین به بیماری هایی مانند سرطان منجر می شوند. اما کدام چای - سیاه یا سبز - از قدرت آنتی اکسیدانی بیشتری برخوردار است؟

قدرت آنتی اکسیدانی چای سبز و چای سیاه

در شرایطی که ممکن است فکر کنید چای سبز در مقایسه با چای سیاه از پلی فنول های بیشتری برخوردار است، پژوهشگران در موسسه پیشگیری از سرطان در والهالا، نیویورک، معتقدند نباید سریع در این زمینه نتیجه گیری کرد.

چای سبز و چای سیاه از یک گیاه چای مشابه که به نام کاملیا سیننسیس شناخته می شود، تهیه می شوند و این به معنای آن است که هر دو حاوی مقادیر مشابه از پلی فنول ها هستند، که از آسیب DNA در برابر سموم زیست محیطی به یک میزان جلوگیری می کنند.

چای سیاه در برابر چای سبز؛ کدام سالم‌تر است؟

چای سبز از بیماری آلزایمر پیشگیری می کند

مطالعات موسسه ملی سرطان آمریکا نشان داده است که چای سبز نوشیدنی غنی‌تر از یک کاتچین فعال و خاص محسوب می شود که به نام اپیگالوکاتچین-3-گالات (EGCG) شناخته می شود.

مطالعات متعدد به قدرت چای سبز در زمینه تقویت حافظه و مقابله با از دست دادن آن با افزایش سن اشاره داشته اند. مطالعه موسسه ملی سرطان آمریکا نیز چای سبز را به طور ویژه با تقویت حافظه و پیشگیری از بیماری آلزایمر پیوند داده است.

چای سیاه خطر ابتلا به بیماری پارکینسون را کاهش می دهد

چای سیاه در شرایطی که از تراکم EGCG پایین برخوردار است، اما از نظر پلی فنول هایی به نام تئاروبیگین ها و تئافلاوین ها غنی‌تر است که با خطر کاهش یافته کلسترول بالا، دیابت، بیماری پارکینسون، پوکی استخوان، و سنگ های کلیه پیوند خورده اند.

بنابر گزارش موسسه ملی سلامت آمریکا، مصرف چای سیاه به طور قابل توجهی خطر کلی ابتلا به بیماری پارکینسون را کاهش می دهد.

فواید بی پایان هر دو نوشیدنی چای سبز و چای سیاه

در شرایطی که مطالعات متعدد حیوانی و انسانی به قدرت آنتی اکسیدانی چای سبز و چای سیاه و فواید آنها برای سلامت انسان اشاره داشته اند، عوامل سلامت متعدد دیگری نیز در این دو نوشیدنی وجود دارند که می توانند محبوبیت بالای آنها در نقاط مختلف جهان را توضیح دهند.

چای سیاه در برابر چای سبز؛ کدام سالم‌تر است؟

چای سبز و چای سیاه برای سلامت کلی

مصرف هر دو نوشیدنی قدرت مبارزه با رادیکال های آزاد و پاکسازی بدن را افزایش می دهد. بخشی از این شرایط به محتوای بالای پلی فنول چای سبز و چای سیاه باز می گردد، اما آنتی اکسیدان های دیگری که به نام فلاونوئیدها شناخته می شوند نیز در مبارزه با سموم رادیکال آزاد مضر نقش دارند.

مصرف چای سبز و چای سیاه با کاهش چشمگیر رشد تومور سرطانی، تقویت سوخت و ساز برای کمک به کاهش وزن، بهبود قدرت پوست و استخوان، و حتی پیشگیری از بیماری هایی مانند سکته مغزی، بیماری قلبی، دیابت و بیماری پارکینسون پیوند خورده اند.

محافظت از قلب و پیشگیری از سرطان با چای سبز

مصرف چای سبز با کاهش خطر حمله قلبی و سکته مغزی پیوند خورده است. پژوهش مرکز پزشکی دانشگاه مریلند نشان داد، افرادی که روزانه سه فنجان یا بیشتر چای سبز می نوشند، خطر کلی ابتلا به بیماری قلبی در نتیجه کاهش سطوح کلسترول بد (LDL) و تری گلیسیرید در آنها کاهش می یابد.

همچنین، مطالعه ای دیگر توسط دانشگاه مریلند به این نکته اشاره داشت که چای سبز و عصاره چای سبز به طور قابل توجهی سرعت تکثیر سلول های سرطانی در پوست، معده، مری، روده بزرگ، ریه، پانکراس، مثانه، تخمدان، و پستان را کاهش می دهد.

به عنوان مثال، مطالعه انجام شده روی مردان نشان داد آنهایی که به طور مرتب چای سبز مصرف می کنند، نرخ بقای خود را در مقایسه با مردانی که چای سبز مصرف نمی کردند به میزان پنج سال افزایش دادند.

مطالعه ای دیگر با حضور زنان یائسه که در مراحل اولیه سرطان پستان قرار داشتند نیز نشان داد که نوشیدن چای سبز تا پنج فنجان در روز گسترش سلول های سرطانی را کند کرده و نرخ بازگشت سرطان را پس از درمان پایین می آورد.

چای سیاه در برابر چای سبز؛ کدام سالم‌تر است؟

چای سیاه برای افزایش انرژی و سوخت و ساز

بنابر گزارش موسسه ملی سرطان آمریکا، هنگامی که موضوع محتوای کافئین مطرح می شود، چای سیاه از قدرت بیشتری برخوردار است. محتوای کافئین چای سیاه حدود 64 تا 112 میلی گرم در یک وعده 8 اونسی (236.5 میلی لیتر) است، در شرایطی که چای سبز تنها حاوی 24 تا 39 میلی گرم است. بر همین اساس، چای سیاه از نظر افزایش انرژی، هوشیاری، و کاهش وزن به واسطه محتوای کافئین و تئوفیلین بالاتر از قدرت بیشتری برخوردار است. مطالعات مختلف نشان داده اند که کافئین و تئوفیلین ضربان قلب را افزایش می دهند، سوخت و ساز را تقویت می کنند و انرژی را افزایش می دهند.

مطالعاتی که توسط موسسه ملی سلامت آمریکا منتشر شده اند نیز نشان داده اند که چای سیاه کاهش چشمگیر در تولید کلسترول بد (LDL) را به همراه دارد، که به پیشگیری کلی از بیماری قلبی عروقی کمک می کند.

توجه

اگر بیمار هستید یا داروی خاصی که توسط پزشک تجویز شده است را مصرف می کنید، همواره بهترین انتخاب پیش از مصرف مقدار قابل توجه چای سبز یا چای سیاه مشورت با پزشک است زیرا کافئین می تواند بی خوابی، تپش قلب، تحریک پذیری و سرگیجه را موجب شود.

====================

http://www.asriran.com/fa/news/527237

-------------------------------



museum90

تاثیرات شگفت انگیز خورشید بر بدن انسان

آمار بیماری های بالقوه مرگبار مانند ام‌اس و سرطان لوزالمعده در کشورهایی که طی سال از نور خورشید کمتری بهره می برند، بیشتر است. این شرایط احتمالا به واسطه سطوح پایین‌تر ویتامین D ناشی از کمبود نور خورشید شکل می گیرد.

حیات روی کره زمین به خورشید وابسته است. نور و گرمای این ستاره بزرگ شرایط ادامه حیات روی سیاره ما را فراهم می کند. در شرایطی که خورشید برای بدن ما ضروری است، مواجه بیش از اندازه زیاد یا بیش از اندازه کم با آن نیز می تواند آثار جالب توجه ای را به همراه داشته باشد.

تاثیرات شگفت انگیز خورشید بر بدن انسان

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "اکتیو بیت"، تقریبا همه می دانیم که پروتوهای فرابنفش خورشید می توانند به پوست ما آسیب برسانند و احتمال ابتلا به سرطان پوست را افزایش دهند، به ویژه اگر لایه ازن از بین برود. با این وجود، پرتوهای خورشید می توانند به شیوه ای دیگر - گاهی اوقات خوب، گاهی اوقات بد - نیز تاثیرگذار باشند.

نور خورشید بیشتر و خلق خوی بهتر

نور خورشید موجب ترشح سروتونین می شود که یک ماده شیمیایی در مغز و مسئول خلق و خوی خوب است. در حقیقت، داروهای ضد افسردگی که به نام مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) شناخته می شوند به گونه ای طراحی شده اند که از جذب این مواد شیمیایی مسئول احساس خوب پیشگیری کرده و از این رو، هر چه بیشتر در دسترس مغز باشند.

ماه های سرد زمستان، هنگامی که خورشید کمتر در آسمان حضور دارد، می تواند به بروز اختلالات خلقی از جمله اختلال خلقی فصلی (SAD) در افراد منجر شود. خبر خوب این است که برای احساس شادی نیازی به پروتوهای فرابنفش خورشید ندارید و تنها نور خورشید کفایت می کند. این به معنای آن است که نشستن در اتاقی که نور خورشید به آن راه دارد نیز می تواند به سود شما باشد.

نور کمتر و گرفتاری های بیشتر

بنابر گزارش وب سایت هلث، آمار بیماری های بالقوه مرگبار مانند ام‌اس و سرطان لوزالمعده در کشورهایی که طی سال از نور خورشید کمتری بهره می برند، بیشتر است. این شرایط احتمالا به واسطه سطوح پایین‌تر ویتامین D ناشی از کمبود نور خورشید شکل می گیرد. همچنین، گزارش های دیگر به این نکته اشاره داشته اند که خطر سرطان پستان با نور خورشید بیشتر کاهش می یابد.

بر همین اساس، اگر ساکن منطقه ای هستید که در طول سال چندان از نعمت نور خورشید بهره‌مند نمی شود، ممکن است به مصرف مکمل های ویتامین D نیاز داشته باشید. البته این کار را پس از مشورت با پزشک خود انجام دهید.

تاثیرات شگفت انگیز خورشید بر بدن انسان

احساس گرما و کاهش فشار

گاهی اوقات، قرار گرفتن زیر فشار بیش از اندازه را با احساس گرما و تعریق مرتبط می دانیم. این شرایط هنگامی که خورشید و فشار خون مد نظر قرار می گیرند، برعکس می شود.

مطالعه ای که توسط پژوهشگران انگلیسی انجام شد، نشان داد، سوژه هایی که به مدت 30 دقیقه در معرض نور فرابنفش معادل با نور پرتوهای خورشید قرار گرفتند، کاهش فشار خون را تجربه کردند. مواجهه با پرتوهای فرابنفش موجب شد تا رگ های خونی این افراد گشاد شده و امکان عبور خون بیشتر از آنها فراهم شود که این شرایط به طور طبیعی فشار خون را کاهش می دهد.

عدم ایمنی نسبت به پرتو فرابنفش

پیش از این گفته شد که نور خورشید می تواند به پیشگیری از ابتلا به بیماری های بالقوه مرگبار مانند ام‌اس کمک کند. اما باید به این نکته توجه داشته باشید که قرار گرفتن بیش از اندازه در معرض خورشید به صورت مستقیم سیستم ایمنی بدن انسان را سرکوب می کند و به طور بالقوه در را به روی بیماری باز می کند.

یک آفتاب سوختگی تنها 24 ساعت پس از مواجهه با خورشید می تواند در توزیع و عملکرد گلبول های سفید خون تغییر ایجاد کند. در نتیجه، جدا از احساس درد در ناحیه آفتاب سوخته و گاهی اوقات حتی حالت تهوع به واسطه سوختگی با پروتوهای فرابنفش، شما می توانید به طور موقت توانایی خود در مبارزه با باکتری های مضر و سموم را نیز کاهش دهید.

تاثیرات شگفت انگیز خورشید بر بدن انسان

خورشید و نابینایی

قرار گرفتن بلند مدت در معرض پرتوهای فرابنفش خورشید و یا حتی استفاده از تخت های برنزه کردن پوست بدن می تواند به چشم ها آسیب برسانند و حالتی مانند برف کوری (در نتیجه بازتاب شدید پرتوهای خورشید توسط برف و یخ و تحت تاثیر قرار گرفتن قرنیه شکل می گیرد) ایجاد کنند.

این شرایط یکی از عوارض جانبی دردناک پرتوهای فرابنفش خورشید است و فرد احساسی شبیه به وارد شدن شن و ماسه به چشم خود را تجربه می کند. برای مقابله با آن استفاده از عینک های آفتابی مناسب که از پوشش ضد پرتو فرابنفش برخوردار هستند، توصیه می شود. خبر خوب این است که آسیب وارد شده به طور معمول دائمی نیست و پس از چند روز بهبود می یابد.

خورشید و افکار ما

بنابر گزارش موسسه کارلینی، پرتوهای خورشید می توانند نحوه تفکر ما را نیز تغییر دهند. به نظر می رسد پرتوهای خورشید سیستم مرکزی بدن و مغز را تحت تاثیر قرار می دهند، که می تواند موجب شکل گیری تفکراتی شود که از شخصیت واقعی ما به دور هستند.

در شرایطی که قرار گرفتن کنترل شده و مناسب در معرض نور خورشید می تواند لبخند را به لب شما بیاورد و احساس بهتری در وجودتان شکل بگیرد، همان گونه که پیش‌تر به آن اشاره شد، مواجهه بیش از اندازه نیز می تواند ما را عصبی و نگران سازد. همچنین، پروتوهای فرابنفش می توانند بر حافظه کوتاه مدت ما تاثیرگذار باشند
=================
http://www.asriran.com/fa/news/527236
------------------------------